Endoskopowa przezklinowa resekcja guza przysadki

Endoskopowa przezklinowa resekcja guza przysadki mózgowej oparta jest na mikrochirurgii. Postępy w neuroobrazowaniu (CT / MR) umożliwiły wczesne wykrycie małych i średnich guzów przysadki mózgowej. Chociaż systemy neuroendoskopii są najczęściej stosowane w leczeniu zmian śródkomorowych, po operacji poprawy i doświadczeniu klinicznym można zastosować chirurgię endoskopową (NE) lub endoskopową mikroskopową operację (NAM) zatoki przeznosowo-klinowej. Resekcja guza przysadki. Główną zaletą tego zabiegu chirurgicznego jest to, że uraz jest niewielki, a endoskop wchodzi przez jamę nosową bez konieczności oddzielania przegrody nosowej. Jho i wsp. (1997) opisali 48 przypadków mikrochirurgii z pomocą endoskopową. Obecnie endoskopowe usunięcie guzów przysadki nie wymaga usunięcia małżowiny. W porównaniu z prostą mikrochirurgią, mikrochirurgia endoskopowa lub wspomagana endoskopowo ma następujące zalety: (1) zastosowanie jamy nosowej w celu odsłonięcia dna siodła, brak konieczności usuwania błony śluzowej przegrody nosowej; 2 dyskomfort pooperacyjny zmniejszony, dni hospitalizacji skrócone; Gdy jasność lustra jest dobra, a kąt widzenia jest szeroki, łatwo jest odróżnić granicę między guzem a normalną tkanką podczas operacji; 4 jest metodą chirurgiczną z niewielkim urazem, bezpieczeństwem i skutecznością. Leczenie chorób: złośliwość zatoki klinowej Wskazanie 1. Małe guzy zwisające w objętości. 2. Nawrót po przezklinowej mikrochirurgii. Przeciwwskazania 1. Zatoka klinowa typu A, wiertło do kości w celu usunięcia dna zatoki klinowej. 2. Ogromny guz przysadki z trudnością w endoskopowej resekcji. Przygotowanie przedoperacyjne Badanie hormonalne Obejmuje kompleksowe oznaczanie wielu hormonów hormonalnych w przysadce mózgowej. Takich jak hormon wzrostu, prolaktyna, hormon adrenokortykotropowy, hormon stymulujący tarczycę, hormon folikulotropowy, hormon luteinizujący i niektóre hormony hormonalne podwzgórza. 2. Badanie obrazowe Oprócz normalnych i wieloklinowych tomogramów selli, w miarę możliwości należy wykonywać cienkie plastry tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego selli. 3. Przygotowanie leku Pacjenci z oczywistym niedoczynnością przysadki powinni otrzymać odpowiednią terapię zastępczą przed zabiegiem chirurgicznym, zwykle otrzymując deksametazon lub prednizon przez 2–3 dni. Dużemu gruczolakowi przysadki początkowo zdiagnozowanemu jako prolaktyna można podawać bromokryptynę przez 2 do 4 tygodni w dawce 7,5 mg na dobę, co może zmniejszyć guz lub poprawić widzenie. Jednak przygotowanie i leczenie bromokryptyny nie powinno trwać zbyt długo przed operacją (nie dłużej niż 2 do 3 miesięcy), w przeciwnym razie tkanka włóknista w guzie może się namnażać, a operacja jest trudna. 4. Powtórz donosowe płukanie pacjenta na kilka dni przed operacją lub okresowo dodawaj roztwór antybiotyku. Włosy na nos odcięto 1 dzień przed operacją i przemyto, a następnie wkroplono roztwór antybiotyku. Zabieg chirurgiczny 1. Zdezynfekować nozdrza, jamę nosową i górną wargę i włożyć sterylną gazę do części ustnej gardła. 2. Włóż wacik nasączony fenylefryną do jamy nosowej na chwilę, aby zmniejszyć przekrwienie błony śluzowej nosa. 3. Umieść twardy endoskop o średnicy 4–6 mm w prawej lub lewej jamie nosowej (większy). Zazwyczaj otwór zatoki klinowej znajduje się za pomocą wziernika 0 ° lub 30 °. 4. Z boku endoskopu za pomocą narzędzia Kerrison rongeur rozszerzyć otwór zatoki klinowej do tylnej i kontralateralny otwór zatoki klinowej do średnicy 1,5–2 cm Po całkowitym odsłonięciu zatoki klinowej rongeur służy do usunięcia przegrody zatoki klinowej. Do dolnej części siodła przednią ścianę zatoki klinowej otwiera się przez szybkie wiercenie i podaje się endoskop o średnicy od 6 do 8 mm. 5. Elektrokoagulacja opony twardej, a następnie nacięcie, szczypce do biopsji, kirety i inne specjalne instrumenty mikroskopowe mogą być stosowane przez endoskopowy kanał roboczy, wszystkie lub większość guzów przysadki jest usuwana, takich jak brak wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego podczas operacji, brak wypełnienia tłuszczem, inne leczenie To samo co „przezklinowa resekcja gruczolaka przysadki”. Komplikacja Wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego Z powodu rozerwania worka pajęczak na siodle podczas operacji. Gdy płyn mózgowo-rdzeniowy przepływa do łożyska guza siodła, a dno siodła nie jest dobrze naprawione, wypchany blok mięśniowy nie jest wystarczająco napięty lub odpada i powstaje nieżyt nosa płynu mózgowo-rdzeniowego. Kluczem do jego zapobiegania jest to, że blok mięśniowy wypełniony siodłem powinien wystarczyć. Kawałek kości do naprawy dna siodła powinien być mocny lub ściśle przylegający bioadhezyjnie; ponadto pajęczak otaczający przysadkę nie powinien być zbyt mocno rozdarty podczas operacji. Jeśli tak, ostrożnie nałóż konsolę. Czasami łagodny wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego po operacji, niewielka ilość wysięku opatrunku z nosa, samoleczenie po więcej niż kilku dniach. Jeśli płyn mózgowo-rdzeniowy wycieknie więcej, rurkę silikonową można wszczepić przez lędźwiowy kanał kręgowy w celu ciągłego drenażu, a wyciek może sam się goić po kilku dniach. W poważniejszych przypadkach spód siodełka musi zostać naprawiony ponownie. W przypadku jednoczesnego wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego należy zwrócić szczególną uwagę na uchwycenie czasu, uniknięcie nadmiernej obserwacji, opóźnienie naprawy i spowodowanie poważnego zakażenia wewnątrzczaszkowego, prowadzącego do śmierci pacjenta. 2. Zapalenie opon mózgowych Zasadniczo jest to spowodowane infekcją wewnątrzczaszkową błony pajęczaka w siodle lub infekcją wewnątrzczaszkową po wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego. Oprócz stosowania antybiotyków w celu kontroli infekcji, wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego powinien zostać z czasem naprawiony. 3. moczówka prosta Z powodu urazu tylnej przysadki lub trzonu przysadki podczas operacji. Wśród nich objawy spowodowane urazem tylnej przysadki są łagodne i łatwe do wyleczenia, a leczenie pituitryną można stopniowo poprawić po około 1 tygodniu. Im bliższa jest rana przysadki i lejka, tym cięższa jest moczówka moczowa cukrzycy i trudno ją wyleczyć. 4. Zatoka jamista, wewnętrzna tętnica szyjna i uszkodzenie nerwu czaszkowego Ponieważ podejście jest bardziej skomplikowane, a neurochirurg nie zna anatomii zatok nosowych i sferoidalnych lub operacja śródoperacyjna odbiega od linii środkowej, ważna struktura po obu stronach siodła jest uszkodzona. Ogólny współczynnik zapadalności statystycznej wynosi około 0,5%. Na Oddziale Neurochirurgii Szpitala Ogólnego PLA 550 tętniaków przysadki mózgowej zostało uszkodzonych w tętnicy szyjnej wewnętrznej, podczas operacji wystąpiły cztery przypadki krwotoku śródczaszkowego Operacja nastąpiła po ucisku kawałka mięśnia. U jednego pacjenta wykonano angiografię tętnicy szyjnej, au drugiego pacjenta wykonano angiografię tętnicy szyjnej przez 3 tygodnie po zabiegu, przy czym u wszystkich tych dwóch przypadków stwierdzono tętniak rzekomy segmentu zatoki jamistej tętnicy szyjnej wewnętrznej i wyleczono ją po embolizacji balonowej. W drugim przypadku krwotok z nosa wystąpił nagle 20 dni po operacji, a krwawienie ustało po ściśnięciu prawej tętnicy szyjnej. Boczna część tętnicy szyjnej została wyleczona za pomocą operacji ratunkowej. Był też jeden przypadek świadomości pooperacyjnej, nagłego i silnego bólu głowy następnego dnia, a masywne krwawienie z nosa i ust nie było leczone na czas i umarło, co może być związane z uszkodzeniem tętnicy szyjnej. Podobna sytuacja rzadko występowała po 1991 r. 5. Uszkodzenie nerwu wzrokowego lub chrzęstu wzrokowego Zgodnie z doniesieniami w literaturze, wysoce odparowana zatoka klinowa, kanał wzrokowy może być częściowo wystawiony na zatokę klinową, może powodować uszkodzenie nerwu wzrokowego podczas rozrywania błony śluzowej zatoki, a także widzieć przegrodę siodłową, która uszkadza nerw wzrokowy lub widzenie podczas resekcji guza Krzyż Operacja jest szczególnie ostrożna przy usuwaniu dużych lub przedłużonych guzów z siodła. 6. Perforacja przegrody nosowej Błona śluzowa nosa została usunięta z obu stron przez zatokę ustną i zatokową, a chrząstka przegrody nosowej została częściowo usunięta Złuszczanie błony śluzowej było niepełne i podatne na perforację przegrody nosowej. Powikłaniu temu można znacznie zapobiec, odrywając błonę śluzową przegrody nosowej z jednej strony i utrzymując chrząstkę przegrody. Inne obejmują zapalenie zatok i oftalmoplegię. 7. Przedłużające się zmniejszenie stężenia sodu we krwi Kelly (1995), Olson (1997) i inni stwierdzili, że około 25% pacjentów z guzami przysadki w ciągu 2 do 7 dni po zabiegu, zmniejszenie sodu we krwi (<130 mmoli to zmniejszenie sodu we krwi), może być połączone z krwiomoczem ciśnienie osmotyczne, metabolizm wody Zmień Mechanizm patofizjologiczny jest skomplikowany, oprócz czynników chirurgicznych i braku przyjmowania pokarmu, może być również związany ze wzrostem wydzielania wazopresyny i wazopresyny w uszkodzeniu tylnej przysadki i trzonu przysadki podczas operacji. Należy dołożyć starań, aby monitorować zmiany w metabolizmie wody i soli oraz korygować diuretyki w dowolnym momencie.