zespolenie pęcherzykowo-krętnicze

Już w 1941 r. Scheele z powodzeniem użył jelita krętego do powiększenia pęcherza, ale dopiero w 1953 r. Cibert zgłosił przypadek zespolenia jelita krętego pęcherza. Podstawową metodą tej procedury jest przeniesienie odcinka wolnej krezkowej przetoki jelita krętego do pęcherza w celu zwiększenia pojemności pęcherza i utrzymania prawidłowej drogi moczowej. Istnieje wiele rodzajów zespoleń, takich jak ogon kota, kształt L, kształt U, kształt pierścienia i kształt kapelusza (ryc. 7.10.8-1). Główną zaletą tej procedury jest zachowanie trójkąta pęcherza i normalnych dróg oddawania moczu, unikanie powikłań i niedogodności spowodowanych odprowadzaniem moczu. Ponadto, w porównaniu z embolizacją esicy, okrężnica jelita krętego jest bogata, pooperacyjne wyleczenie zespolenia jest lepsze; aktywność mezangialna jelita krętego jest większa, zakres operacji jest duży, łatwy do zespolenia; łatwiejsza jest sterylizacja wewnątrzczaszkowa jelita krętego , przedoperacyjne przygotowanie jelit jest stosunkowo proste. Główne wady to: ściana jelita krętego jest cieńsza, warstwa mięśniowa nie jest tak rozwinięta jak okrężnica, to znaczy zdolność opróżniania jest słaba, pooperacyjna jest podatna na ekspansję beznapięciową, podatna na dużą ilość resztkowego moczu, powodując lub nasilając infekcję dróg moczowych i zaburzenia czynności nerek; błona śluzowa jelita krętego Więcej wydzielania śluzu, pooperacyjne niedrożność dróg moczowych i tworzenie się kamieni; pooperacyjne powikłania brzuszne są również większe niż cystostomia esicy. Ze względu na te cechy operacja była rzadko używana. Nawet niektórzy autorzy, którzy początkowo zastosowali tę procedurę, przeszli na cystoplastykę esicy. Leczenie chorób: śródmiąższowe zapalenie pęcherza przykurczowego pęcherza Wskazanie 1. Gruźlicze przykurcze pęcherza (tj. Bliznowacenie gruźlicy pęcherza). Ale musi tak być: gruźlica została wycięta i regularne leczenie przeciwgruźlicze od ponad pół roku, kontrolowana jest ogólnoustrojowa gruźlica, niezapalna częstość oddawania moczu (tj. Mocz bez komórek ropy, gruźlica dróg moczowych, cystoskopia bez guzków gruźlicy) I wrzody), pojemność pęcherza <100 ml, brak bolesnego oddawania moczu, dobra funkcja zwieracza moczu, brak zwężenia cewki moczowej i podstawowa czynność nerek. 2. Śródmiąższowe zapalenie pęcherza, popromienne zapalenie pęcherza spowodowane ciężkim skurczem pęcherza. 3. Działania niepożądane wystąpiły po zespoleniu cewki moczowej, ale zmiany pęcherza i cewki moczowej powróciły do ​​normy. 4. Objętość guza pęcherza po częściowej resekcji pęcherza była zbyt mała, ale trójkąt pęcherza był prawidłowy i po dłuższej obserwacji nie zaobserwowano nawrotu guza. Przeciwwskazania 1. Pediatryczny przykurcz pęcherza moczowego. Z powodu gruźlicy i nefrektomii, jeśli nie występuje przeciwne wodonercze, pojemność pęcherza można stopniowo zwiększać wraz z wiekiem w ciągu sześciu miesięcy po leczeniu przeciwgruźliczym, więc nie nadaje się do angioplastyki pęcherza. 2. Zwężenie cewki moczowej lub niedrożność szyi pęcherza nie zostały wyleczone lub nie można ich wyleczyć. 3. Zaburzenia zwieracza cewki moczowej. 4. Gruźlica okrężnicy, zapalenie, uchyłek, polipy i inne choroby. 5. Całe ciało (takie jak otrzewna, krezkowe węzły chłonne, jelito, wątroba, płuca i opłucna) lub zmiany gruźlicy narządów moczowo-płciowych nie zostały ustabilizowane. 6. Czas obserwacji guza pęcherza pooperacyjnego jest za krótki. 7. Czynność nerek jest poważnie upośledzona, szacuje się, że pooperacyjnej nerce trudno jest znieść wydalanie odpadów i utrzymać równowagę wodno-elektrolitową. 8. W przypadku zwężenia lub niedomykalności cewki moczowej, jeśli odcięty jest dolny koniec moczowodu, a następnie zabezpieczony jelita krętego, działanie przeciwrefluksowe każdego rodzaju zespolenia jelita krętego jest niezadowalające, a refluks pooperacyjny może nieuchronnie powodować lub pogarszać mocz. Zakażenie dróg i uszkodzenie nerek. Dlatego w obecności zwężenia moczowodu lub refluksu należy zastosować eschopidię cystplastyki. Przygotowanie przedoperacyjne Jest to to samo, co cystoplastyka esicy, ale nie wymaga lewatywy baru i / lub kolonoskopii. Konieczne jest również przywiązanie dużej wagi do kontrolowania infekcji dróg moczowych, poprawy czynności nerek i stabilizacji gruźlicy układu ogólnoustrojowego i układu moczowo-płciowego. Zabieg chirurgiczny 1. Badanie jamy brzusznej Wykonaj nacięcie linii środkowej pod pępkiem i wejdź do jamy brzusznej. Zbadaj obecność lub brak gruźlicy w jamie brzusznej, szczególnie w okolicy jelita krętego, w końcowym odcinku jelita krętego i jego krezce. Wytnij wyrostek robaczkowy jak zwykle. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny przejść dwustronne podwiązanie jajowodów, aby uniknąć niekorzystnych konsekwencji niedrożności pęcherza moczowego po powiększeniu macicy. 2. Ujawnij pęcherz Tymczasowe szwy zastosowano do zamknięcia nacięcia otrzewnej w celu oddzielenia pęcherza poza otrzewną. Wycięcie przykurczu blizny wypieracza pęcherza, tak aby pozostały pęcherz został wypróżniony. 3. Bezpłatne jelita krętego W odległości około 10 cm od zastawki krętniczo-kątniczej na końcu jelita krętego wykonano wolną przetokę jelita krętego o długości około 15 cm, aby utworzyć pęcherz. Po pierwsze krezka tego odcinka jelita krętego ma kształt wachlarza, a więcej niż dwa łukowate naczynia są zarezerwowane dla utrzymania dobrego dopływu krwi do jelita. Punkt krwawienia mezangialnej krawędzi oddzielającej zligowano cienkim drutem. Zawartość jamy jelitowej przepłukano izotoniczną solą fizjologiczną, a następnie przemyto 1% roztworem neomycyny 2 do 3 razy, a 1% roztwór neomycyny został tymczasowo zatrzymany w świetle jelita. 4. Przywróć ciągłość jelita krętego W przedniej górnej części wolnej przetoki jelita krętego proksymalny i dystalny koniec odciętego jelita krętego jest zespolony, to znaczy przywraca się ciągłość przewodu jelitowego. 5. Zespolenie pęcherza moczowego Po zespoleniu w kształcie litery U i pierścieniowym część moczu często gromadzi się w jelicie wzdłuż kierunku perystaltyki, powodując stopniowe powiększanie i wydłużanie jelita krętego, co powoduje zwiększenie resztkowego moczu i zatrzymanie moczu. Dlatego zespolenie pęcherza jelita krętego w kształcie kapelusza i litery L jest często stosowane klinicznie. Teraz wprowadzono metodą zespolenia w kształcie kapelusza. Najpierw swobodna plwocina jelita krętego jest cięta na całą warstwę krezkowej ściany krezki, aby utworzyć arkusz. Następnie odcinek krzyżowy jelita krętego jest dopasowywany do krążka w kształcie pęcherza. Pierwsze zespolenie tylnej ściany, a następnie zespolenie przedniej ściany Oznacza to, że zewnętrzną warstwę tylnej ściany zespolenia zaszywano cienkim drutem, a warstwę wewnętrzną (błonę pęcherza i błonę śluzową jelita krętego) zaszywano w sposób przerywany za pomocą linii wchłanialnej 3-0; tylną ścianę zespawano, a przez cewnik wprowadzano trójkomorowy cewnik balonowy. (F18 lub F20) dociera do jelita krętego kształtowanego pęcherza. Nad łonem rurkę stomijną umieszcza się w przetoce jelita krętego ukształtowanego pęcherza w celu irygacji pooperacyjnej. Wewnętrzną warstwę przedniej ściany zespolenia zaszyto szwem 3-0, a zewnętrzną warstwę przedniej ściany zespolenia zaszyto cienkim drutem. Zespolenie pęcherza jelitowego powinno wynosić> 4 cm, aby uniknąć zwężenia zespolenia i jego powikłań. 6. Zamknij otrzewną Zespolenie jelita krętego przykryto tylną otrzewną miednicy tylnej, tak że zespolenie wolnej przetoki jelitowej, pęcherza i pęcherza krętowo-pęcherzowego umieszczono pozaotrzewnowo, zapewniając brak napięcia, ucisku i zniekształcenia. Przerywaną przestrzeń nacięcia otrzewnej i defekt krezki zszywano cienkim drutem, aby zapobiec pooperacyjnym hemoroidom wewnętrznym. 7. Umieść drenaż Gumowy pasek drenażowy lub podwójna rurka drenażowa jest umieszczona za łonem. 8. Nacięcie szwów Tradycyjny szew nacięcia ściany brzucha. Komplikacja Jeśli efekt jest zadowalający, pacjent może uzyskać dobrą funkcję oddawania moczu po operacji, taką jak poprawa częstotliwości oddawania moczu, za każdym razem, gdy wydalanie moczu wynosi> 300 ml, a resztkowy mocz <30 ml. Po zatrzymaniu antybiotyków mocz był również sterylny; urografia dożylna potwierdziła, że ​​górne drogi moczowe zostały znacznie zmniejszone lub nie uległy pogorszeniu, a biochemia krwi i czynność nerek były prawidłowe. Jednak niektóre przypadki nadal mają pewne komplikacje. Zakażenie dróg moczowych Częściej u kobiet. Nie stwierdzono znaczącej poprawy częstości pooperacyjnego oddawania moczu, resztkowego moczu> 100 ml, bardziej rutynowych komórek ropnych, dodatniej posiewu moczu i objawów klinicznych, takich jak ostre lub nawracające odmiedniczkowe zapalenie nerek. Przyczyna może być związana z brakiem pustego moczu w pęcherzu jelitowym, szczególnie u pacjentów z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek przed zabiegiem chirurgicznym. Leczenie: po zabiegu należy stosować skuteczne antybiotyki, w razie potrzeby należy stosować długoterminowe, naprzemienne, złożone leki; oddawanie moczu w odpowiednim czasie; podczas oddawania moczu należy ręcznie nacisnąć dolną część brzucha lub wzmocnić mięśnie brzucha, aby zredukować resztkowy mocz Cewnik powinien być regularnie zamieszkały, a przyczyna powinna być ustalona na czas; zwróć uwagę na czyste okolice narządów płciowych, pacjentki powinny oddać mocz po seksie. 2. Anastomotyka, szyja pęcherza i zwężenie cewki tylnej Zwężenie pęcherza jelitowo-pęcherzowego wystąpiło po operacji, w kilku przypadkach zmiany gruźlicy pęcherza nie były kontrolowane podczas operacji, co spowodowało rozwój blizny pooperacyjnej. Jednak najczęstszą przyczyną jest to, że dopęcherzowe zmiany gruźlicy nie są wystarczające, więc zespolenie pooperacyjne jest wąskie. Charakteryzuje się utrzymującym się tępym bólem i masą w podbrzuszu, wtórnym oddawaniem moczu, zwiększonym resztkowym moczem, objawami infekcji dróg moczowych i kwasicą wysokiego chloru we krwi. Szyja pęcherza i zwężenie cewki tylnej, główny objaw dysuria. Leczenie: zwężenie pęcherza jelitowo-pęcherzowego należy zbadać chirurgicznie, to znaczy jelita krętego rozcina się, a zespolenie ma kształt klina. Aby zapobiec pooperacyjnemu zwężeniu pęcherza jelitowo-pęcherzowego, niektórzy autorzy opowiadają się za tym, że wolną przetokę jelita krętego przecina się wzdłuż okrężnicy krezkowej, tworząc płatkowaty kształt, który następnie łączy się z nacięciem pęcherza. Pooperacyjne zwężenie pęcherza i tylne zwężenie cewki moczowej są wynikiem pooperacyjnego przerostu cewki moczowej i gruczołu krokowego. Objawy są takie, jak powyżej. Leczenie: pacjenci z łagodnymi objawami, regularne poszerzenie cewki moczowej; jeśli objawy są ciężkie, należy wykonać odprowadzenie moczu (zwykle zespolenie jelita krętego z pęcherzem, stomia ściany brzusznej pęcherza moczowego). 3. Refluks moczowodu Pooperacyjna cystografia jelita krętego ujawniła, że ​​w przeważającej większości przypadków podczas oddawania moczu wystąpił odpływ moczowodu, z najbardziej widoczną pozycją stojącą. Ale jest to bezobjawowe i nie trzeba go leczyć. Objawy, widoczne głównie w zespole jelita krętego z pęcherzem, szyi pęcherza i zwężeniu cewki tylnej, takie same jak poprzednio. 4. Zaburzenia wody i elektrolitów Jelito kręte ma słabą zdolność do selektywnego resorpcji elektrolitów, a mniej zaburzeń elektrolitowych i nierównowagi kwasowo-zasadowej. Pacjenci z kwasicą chloru o wysokim stężeniu chloru we krwi obserwowani są głównie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek przed zabiegiem chirurgicznym i pooperacyjnym zespoleniem pęcherza jelitowego, szyi pęcherza i zwężeniem tylnej cewki moczowej. 5. Kamienie moczowe Kamienie pęcherza są powszechne, a następnie kamienie nerkowe. Przyczyny powstawania kamieni: śluz jelitowy wydzielany przez okrężnicę, mocz alkaliczny, resztkowy mocz resztkowy i infekcja dróg moczowych. Dlatego należy zachęcać pacjentów do picia większej ilości wody i przyjmowania leków, takich jak trawa pieniędzy po operacji. Jeśli nie ma niedrożności dróg moczowych, tworzenie się kamieni zmniejszy się po zaniku błony śluzowej jelita krętego i osłabiona zostanie jego zdolność wydzielania. Leczenie powinno opierać się na przyczynie, lokalizacji, wielkości i powikłaniach powstawania kamienia oraz odpowiednim leczeniu.