stopa końsko-szpotawa : wrodzona deformacja stopy
Wprowadzenie
Wprowadzenie Wrodzone talipes equino varus jest jedną z najczęstszych wrodzonych wad rozwojowych i ulega deformacji po urodzeniu. Charakteryzuje się przywiązaniem pierwszej połowy stopy, odwróceniem, varus varus, zgięciem podeszwowym i przykurczem z wadami podkowy. Według zagranicznych raportów stanowi 1 ‰ 3 ‰ całej populacji. Chociaż jest to bardzo powszechne w naszym kraju, brakuje w nim statystyk. Choroba ma czynniki genetyczne, tworzenie się podkowy jest głównie spowodowane brakiem równowagi siły mięśniowej stopy, to znaczy mięsień Varus (mięsień piszczelowy przedni i tylny) jest silny i krótki, a mięsień koślawy (mięsień piszczelowy) jest słaby. Wydłużenie zginaczy palców (triceps uda) jest silniejsze niż zginaczy grzbietowych (mięsień skroniowo-żuchwowy). Nierównowaga mięśni przez długi czas powoduje deformację kości i stawów, a deformacja jest poważniejsza z powodu ciężaru na podstawie deformacji.
Patogen
Przyczyna
Czynnik genetyczny
Istnieje pewien związek między historią rodziny a dziedzicznością w tej chorobie, na przykład Wynne-Pavis poinformował, że odsetek pacjentów z wywiadem rodzinnym wyniósł 2,9%, a ponadto częstość występowania pojedynczych owalnych bliźniaków była znacznie wyższa niż u bliźniąt, przy stosunku 33: 3) Chociaż dziedziczność jest ważnym czynnikiem, nie jest jeszcze możliwe ustalenie praw dominującego recesywnego lub powiązanego dziedziczenia genetycznego.
2. Czynniki embrionalne
Bohm uważa, że w ciągu trzech miesięcy od zarodka trzema pierwotnymi wadami rozwojowymi inwersji podkowy są ugięcie, przywodzenie i supinacja (inwersja). Od czwartego miesiąca stopa znajduje się w pozycji neutralnego obrotu, kość ramienna jest nieznacznie przywodzona, a stopa zaczyna obracać się wzdłuż długiej osi, blisko pozycji normalnej ludzkiej stopy. Każde zaburzenie rozwojowe utrzyma stopę w zdeformowanej pozycji wczesnego zarodka.
3. Czynniki wewnątrzmaciczne
Płód znajduje się w złej pozycji w macicy, a stopa jest pod naciskiem, przez długi czas leży w stopie w celu przywodzenia, wariacji pięty i zwiotczenia. Odpowiednio mięśnie po tylnej i środkowej stronie łydki są skrócone, a środkowa torebka stawu jest pogrubiona, tak że stopa jest dalej w zdeformowanej pozycji.
4. Czynniki środowiskowe
Wielu uczonych stwierdziło, że choroba ta jest związana z czynnikami środowiskowymi, takimi jak wstrzyknięcie Duvaswami insuliny do rozwijającego się zarodka kurzego, powodując deformację końsko-szpotawej stopy. Wykazano, że w krytycznych momentach rozwoju kończyn niedotlenienie może prowadzić do końsko-szpotawej stopy. Stewart stwierdził, że u wielu pacjentów z Japonii częstość występowania była szczególnie wysoka ze względu na nawyk siedzenia na varus.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie CT kości i stawu MRI
Chorobę można zdiagnozować na podstawie objawów klinicznych i na ogół nie trzeba jej diagnozować na podstawie badania rentgenowskiego. Jednak film rentgenowski jest niezbędny do oceny stopnia deformacji końsko szpotawej stopy i obiektywnej oceny efektu terapeutycznego. Normalne filmy rentgenowskie stóp noworodków można zobaczyć pośrodku dołu pięty, odległości i kości ramiennej. Centrum kostnienia kości stóp chorych dzieci ze stopą końsko-szpotawą pojawia się później. Łuskowiec pojawił się dopiero w wieku 3 lat, a kość ramienna dobrze skostniała po wysuszeniu.
Chorobę można zdiagnozować na podstawie objawów klinicznych i na ogół nie wymaga dodatkowej diagnozy.
1. Badanie rentgenowskie: obiektywna ocena diagnozy stopnia deformacji końsko szpotawego i efektu terapeutycznego. Porównano przednią i tylną pozycję stopy oraz skrajne boczne przedłużenie odcinka bocznego między dwoma bokami stopy, a przednia pozycja dziecka ze stopą szpiczastą wykazała, że kość skokowa zachodziła na siebie i oba zbliżyły się do piątego śródstopia, a kąt pięty zniknął.
2. B-ultradźwięki: jest to rutynowe badanie, które można wykorzystać do diagnozowania dziecięcej stopy końsko-szpotawej i ma niezastąpioną rolę w obserwacji chrząstki.
3. Skany MRI i CT są również zalecane do oceny przedoperacyjnej i pooperacyjnej wrodzonych deformacji końsko-szpotawych, ale większość pacjentów nie potrzebuje tych testów.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
1 stopa stopy noworodka:
Varus stopy noworodka jest podobny do wrodzonej stopy końsko-szpotawej. Większość z nich znajduje się po jednej stronie. Stopa jest zmienna podkowy, ale środkowy aspekt stopy nie jest ciasny. Stopa może sięgać do przedniej części kości ramiennej i może być całkowicie normalna po 1 do 2 miesiącach leczenia.
2 neurogeniczna stopa końsko-szpotawa:
Stopa podkowy spowodowana zmianami nerwowymi stopniowo zmienia się wraz z wadami rozwojowymi dziecka. Należy zwrócić uwagę na zmiany funkcji jelit i pęcherza, a na bocznej stronie stopy nie ma drętwienia. Zwróć szczególną uwagę na pigmentację zatoki lędźwiowo-krzyżowej lub zatoki i skóry. Należy wykonać MRI w celu ustalenia obecności przywiązanego sznurka. Elektromiografia i testy funkcji przewodzenia nerwowego są pomocne w zrozumieniu uszkodzenia nerwu.
Podkowy z 3 stopami polio:
W chwili urodzenia wygląd stopy nie był zdeformowany, a wiek jej pojawienia się wynosił ponad 6 miesięcy. Jednostronnie obserwowany z długim i krótkim ścięgnem piszczelowym, wcześnie ustalona deformacja, normalne ruchy jelit, mogą mieć inne skurcze mięśni.
4 porażenie mózgowe po stopie podkowy:
Okołooporodowa lub poporodowa historia niedotlenienia, większość nieprawidłowości stwierdzonych po urodzeniu, deformacja końsko szpotawego stopniowo rośnie wraz ze wzrostem, ale może zniknąć lub zmniejszyć się podczas snu. Po stymulacji deformacja jest bardziej oczywista. Oparte na podkowy, mniej inwersji, bez przywodzenia, deformacja głównie obustronnych lub ipsilateralnych kończyn górnych i dolnych, oczywiste jest ścięgno krzyżowe kończyn dolnych kończyn dolnych, któremu towarzyszy upośledzenie umysłowe.
5 wielokrotnych wspólnych kontraktów:
Stopa szpikowa jest obustronna, a deformacja stopy jest częścią wielu deformacji stawów całego ciała. Większość mięśni całego ciała jest zanikowa, stwardniała, tłuszcz jest stosunkowo zwiększony, stopa podkowy jest sztywna, trudna do skorygowania, a stawy biodrowe i kolanowe są często dotknięte.
Chorobę można zdiagnozować na podstawie objawów klinicznych i na ogół nie trzeba jej diagnozować na podstawie badania rentgenowskiego. Jednak film rentgenowski jest niezbędny do oceny stopnia deformacji końsko szpotawej stopy i obiektywnej oceny efektu terapeutycznego. Normalne filmy rentgenowskie stóp noworodków można zobaczyć pośrodku dołu pięty, odległości i kości ramiennej. Centrum kostnienia kości stóp chorych dzieci ze stopą końsko-szpotawą pojawia się później. Łuskowiec pojawił się dopiero w wieku 3 lat, a kość ramienna dobrze skostniała po wysuszeniu.
