Insulinoma
Wprowadzenie
Wprowadzenie do insulinoma Insulinoma (lusulinoma) to wysepkowy nowotwór z komórek B, znany również jako endogenna hiperinsulinemia, która jest częstą przyczyną organicznej hipoglikemii, stanowiącą 70–75% guzów z komórek wysepkowych. Większość jest łagodna, złośliwa stanowi od 10 do 16%, insulinoma może wystąpić w każdym wieku, ale częściej u młodych i w średnim wieku, około 74,6% pacjentów występowało w wieku od 20 do 59 lat, więcej mężczyzn niż kobiet, stosunek mężczyzn do kobiet wynosi 1.4 do 2.1. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,02% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: guzy przysadki bóle głowy śpiączka
Patogen
Etiologia Insulinoma
Zmniejszona pojemność insuliny (30%):
Główną wadą insulinomy jest magazynowanie. Komórki insuliny mogą syntetyzować insulinę i reagować na różne bodźce, ale częściowo lub całkowicie tracą zdolność do magazynowania insuliny. W normalnych warunkach fizjologicznych utrzymanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi zależy głównie od insuliny. I regulacja wydzielania glukagonu, poziom cukru we krwi jest ważnym czynnikiem kontrolującym uwalnianie insuliny. Kiedy stężenie glukozy we krwi spada, może on bezpośrednio promować wydzielanie glukagonu, hamować wydzielanie insuliny, gdy poziom cukru we krwi spada do 1,96 mmol / l (35 mg% Kiedy wydzielanie insuliny jest prawie całkowicie zatrzymane, normalne zjawisko sprzężenia zwrotnego zostaje utracone u pacjentów z insulinoma, dzięki czemu insulina nadal ucieka z komórek wysp trzustkowych i hamuje rozkład glikogenu powyżej poziomów glukozy we krwi. Wymóg spowodowania zespołu hipoglikemii.
Hipoglikemia (40%):
Po wystąpieniu hipoglikemii organizm powinien utrzymywać poziom cukru we krwi, kompensacyjne przyspieszenie wydzielania adrenaliny, zwiększać aktywność fosforylazy i promować konwersję glikogenu do glukozy, aby można było zwiększyć zawartość adrenaliny we krwi i moczu pacjentów, przy niskim poziomie cukru we krwi Wczesne i śpiączkowe objawy kliniczne przyspieszonego tętna, podwyższonego ciśnienia krwi, współczulnego pocenia się i innych nerwów współczulnych. Dlatego główną zmianą metaboliczną insulinomy jest hipoglikemia, która tworzy centralne zaburzenie nerwowe, a nawet śpiączkę i współczucie z powodu hipoglikemii. Objawy kliniczne układu nadnerczy są podekscytowane.
Zmiana patologiczna
Insulinoma może wystąpić w dowolnej części trzustki. Częstotliwość występowania głowy, ciała i ogona trzustki jest zasadniczo taka sama. Występuje w ogonie trzustki. Głowy trzustki i części niezaszczepionej nie są łatwe do znalezienia. Objętość guza jest ogólnie mała, a średnica guza mała. Zasadniczo między 0,5 a 5 cm, ale ponad 80% guzów ma średnicę mniejszą niż 2 cm, co utrudnia zlokalizowanie diagnozy. Większość z nich jest sferyczna. Większość guzów ma wyraźne granice, ale nie ma wyraźnej otoczki. Niektóre guzy mają otoczki lub Pseudo-otoczka jest bardziej miękka niż normalna tkanka i bogata w dopływ krwi. Żywy guz widziany podczas operacji jest czerwonawo-brązowy lub niebiesko-fioletowy, a sekcja pooperacyjna jest ciemnoczerwona lub czerwonawa. Insulinoma występuje w różnych guzach komórek wysp trzustkowych. Najczęstszym typem, około 50% nowotworów są proste nowotwory komórek β, ale niektóre są guzami mieszanymi zawierającymi komórki α, δ, PP i G. Proliferacja komórek β jest rozproszona i guzkowa. Gatunki, czasami związane z małymi gruczolakami, trudno jest zidentyfikować określone typy komórek nowotworowych, czy to za pomocą mikroskopii świetlnej, czy elektronowej .. Insulinoma składa się z komórek nowotworowych, tkanki łącznej i złogów amyloidowych między komórkami nowotworowymi i naczyniami włosowatymi. Lekkie lustro Teraz objętość lokalnych wysepek jest zwiększona lub zwiększona. Komórki nowotworowe pod mikroskopem są dość podobne do normalnych komórek β. Można zauważyć, że komórki nowotworowe są ułożone w kształcie pępowiny lub aglomeratu, które są komórkami wysepek B różnych rozmiarów, a cytoplazma jest lekka. Barwienie, zawierające cząstki, wielokąta, prostopadłościanu lub kolumny, jądro jest okrągłe lub owalne, rozszczepienie jądra jest rzadkie, w komórkach nowotworowych pod mikroskopem elektronowym występują obfite funkcjonalne organelle, obfite są mitochondria w cytoplazmie, a guzy w niektórych nowotworach Komórki zawierają również typowe granulki wydzielnicze komórek β, ale ponieważ nie wszystkie komórki insulinoma zawierają granulki wydzielnicze wewnątrz, a inne typy komórek wysp trzustkowych mogą również mieć granulki wydzielnicze o dużej gęstości, nadal trudno jest ocenić guzy pod mikroskopem elektronowym. Określony typ komórki.
Zapobieganie
Zapobieganie Insulinoma
Nie ma skutecznego środka zapobiegającego tej chorobie, a wczesne wykrycie i wczesna diagnoza są kluczem do zapobiegania i leczenia tej choroby. Hipoglikemia jest podstawową przyczyną różnych objawów klinicznych Hipoglikemia lub śpiączka hipoglikemiczna jest spowodowana wzrostem stężenia insuliny we krwi bardziej niż wczesnym rankiem, postem, zmęczeniem i stresem emocjonalnym wcześnie co kilka dni, tygodni Lub zdarza się to raz na kilka miesięcy. Dlatego musimy aktywnie zapobiegać wystąpieniu hipoglikemii.
Powikłanie
Powikłania związane z insulinozą Powikłania guz przysadki ból głowy śpiączka
Gdy pacjenci mają wiele gruczolaków hormonalnych (typ zależny od insuliny), mogą współistnieć z guzami przysadki, guzami tarczycy, gruczolakami nadnerczy i nadczynnością przytarczyc. Oprócz objawów hipoglikemii występują również bóle głowy, ból kości, wielomocz itp. Objawy
1. Hipoglikemia: Insulinoma może rozwinąć napadową hipoglikemię lub śpiączkę hipoglikemiczną, objawiającą się jako: zimny pot, kołatanie serca, drżenie rąk i stóp, pragnienie, tachykardia i tak dalej.
2. W niektórych przypadkach dochodzi do przewlekłej hipoglikemii: pacjenci często mają nieświadome zmiany osobowości, utratę pamięci, utratę rozumu, niestabilny chód, niejasne widzenie, arogancję, omamy, zaburzenia zachowania, a nawet błędne rozpoznanie jako chorobę psychiczną.
Objaw
Objawy insulinoma Częste objawy Skóra blada biegunka niestabilność chodu drżenie hipoglikemia drgawki powiększenie wątroby śpiączka częstoskurcz częstoskurcz częstoskurcz
Typowym objawem klinicznym insulinoma jest „potrójny zespół” Whipple'a lub triada insulinoma, a mianowicie:
1. Napadowa hipoglikemia lub śpiączka, często występująca w przypadku głodu lub zmęczenia.
2. W ostrych atakach poziom glukozy we krwi jest mniejszy niż 2,8 mmol / l (50 mg%).
3. Po doustnym lub dożylnym podaniu glukozy objawy ustępują.
Hipoglikemia jest podstawową przyczyną różnych objawów klinicznych Hipoglikemia lub śpiączka hipoglikemiczna jest spowodowana zwiększonym stężeniem insuliny we krwi, więcej niż wczesnym rankiem, poszczeniem, po wysiłku i stresie emocjonalnym, wcześnie co kilka dni, tygodni Lub kilka miesięcy napadów, napady są częste i przedłużają się, gdy poziom cukru we krwi gwałtownie spada. Gdy poziom cukru we krwi gwałtownie spada, mechanizm kompensacyjny organizmu promuje rozkład glikogenu i zwiększa wydzielanie adrenaliny. Dlatego pojawiają się objawy współczulnej nadmiernej pobudliwości: osłabienie, osłabienie, zimny pot , kołatanie serca, drżenie rąk i stóp, blada skóra, pragnienie, tachykardia, głód, nudności, wymioty itp. Gdy poziom cukru we krwi nadal spada, organizm traci odpowiedź kompensacyjną, komórki mózgowe są niewystarczająco zaopatrywane w cukier, zwykle obejmujący korę mózgową Objawy neuropsychiatryczne, którym towarzyszą zaburzenia psychiczne, ślepota świadomości, drgawki, drganie twarzy, odwrócenie łuku kątowego, pienienie w jamie ustnej, zamknięte szczęki, nietrzymanie moczu, brak reakcji, dezorientacja, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie lub Wzrok, przemijająca niedowład połowiczny, dodatni znak ostrosłupowy, zanik odruchu, śpiączka itp., Światło można wyrazić jako proste oczy, demencję, powolną reakcję W ciężkich przypadkach może wystąpić arogancja, bełkot, zniekształcenie, a nawet halucynacje słuchowe, halucynacje i urojenia, a następnie zaburzenia psychiczne, które z kolei obejmują móżdżek, śródmózgowie, mostki i medytację mózgową, śródmózgowie, mostki i zawał mózgu. Gdy występuje śpiączka, jeśli wiele epizodów hipoglikemii może powodować zmiany zwyrodnieniowe w mózgu, objawy przewlekłe, takie jak mania, depresja, otępienie, skurcze mięśni itp.
W niektórych przypadkach przewlekła hipoglikemia charakteryzuje się nietypowymi objawami: u pacjentów często występują nieświadome zmiany osobowości, utrata pamięci, utrata rozumu, niestabilny chód, niejasne widzenie, czasem arogancja, halucynacje i nieprawidłowe zachowanie, które są błędnie diagnozowane. W przypadku chorób psychicznych, rzadkiej obwodowej neuropatii i postępującego zaniku mięśni; niektórzy w celu uniknięcia głodu lub złagodzenia objawów oraz częstego jedzenia, aby mogła wystąpić „otyłość”.
Pacjenci z insulinoma mają długi przebieg choroby, powolny postęp, łagodne objawy na początku i krótki czas, 1 lub 2 razy w roku. Wydaje się to być przypadkowe. Po rozpoczęciu codziennej częstotliwości objawy są ciężkie, nawet kilka razy dziennie, takie jak długotrwała hipoglikemia mózgowa. Napady drgawkowe mogą powodować nieodwracalne uszkodzenie układu nerwowego, powodując upośledzenie umysłowe pacjenta podczas remisji, nieprawidłowości behawioralnych, demencji i utraty pracy.
Niektóre przypadki z zespołem Zollingera-Ellisona, około 10% pacjentów z chorobą wrzodową, ale należy zauważyć, że każdy rodzaj hipoglikemii może mieć różne objawy, wielu pacjentów w celu zapobiegania hipoglikemii Napad i większa dieta, ostatecznie spowodowane nadmiernym spożyciem kalorii, chorymi na raka, szybkim postępem choroby, powiększeniem wątroby, twardym, cienkim, bólem brzucha, biegunką i innymi objawami ciężkiej hipoglikemii.
Zbadać
Badanie guza insuliny
1. Pomiar poziomu glukozy we krwi : Gdy wystąpią objawy kliniczne, mierzy się poziom glukozy we krwi. Jeśli poziom glukozy we krwi jest niższy niż 40 mg / dl, można go wykorzystać jako ważną podstawę diagnostyczną, ale krew jest pobierana później, czasem z powodu regulacji płynów i kompensacji. Nie może odzwierciedlać poważnego stanu hipoglikemii.
2. Diagnoza jakościowa
(1) Test głodu: Metoda jest prosta i łatwa, wskaźnik dodatni może osiągnąć 80% ～ 95%, objawy kliniczne nie są typowe, a do tego testu można użyć glukozy we krwi> 2,8 mmol / l (50 mg / dl), ogólnie na czczo 12 Po ok. 18 godzinach (z wyjątkiem wody) może wywoływać epizody hipoglikemii; 24-godzinna częstość dodatnia na czczo wynosi 85%; dodatnia częstość na czczo 48-godzinna jest większa niż 95%, na czczo 72-godzinne wynosi 98%, zwiększa hipoglikemię wywołaną wysiłkiem, zwłaszcza poziom cukru Zmniejszony poziom insuliny w osoczu nie spada, ma znaczenie diagnostyczne, takie jak osoby, które nie wywołały hipoglikemii po 72 godzinach głodówki, mogą być wykluczone z choroby, test ten należy przeprowadzić pod ścisłą obserwacją i przygotować środki ratunkowe w celu zapobiegania wypadkom, Ciągle trzykrotnie badane, poziom glukozy we krwi na czczo 2,8 mmola / l (50 mg%) lub mniej, można zdiagnozować jako insulinoma, łagodni pacjenci, post można przedłużyć do 24 ~ 48 godzin lub dłużej, pacjenci ze śpiączką hipoglikemiczną, drgawkami, mogą być Zwiększ uszkodzenie komórek nerwowych mózgu, więc u pacjentów z typowymi objawami nie należy wykonywać tego testu stymulacji, w trakcie badania, po pojawieniu się objawów, należy natychmiast wstrzyknąć dożylnie 50% roztwór glukozy, aby złagodzić objawy.
Poziomy glukozy we krwi, insuliny i peptydu C są mierzone raz na 4 do 6 godzin. Jeśli epizod hipoglikemii jest ciężki, stężenie glukozy we krwi ≤ 2,5 mmola / l (45 mg / dl) należy natychmiast zakończyć i dożylnie wstrzyknąć 50% glukozy 60-80 ml. Zwłaszcza przy chorobach wątroby i zaburzeniach przysadkowo-nadnerczowych może również wywoływać ciężką hipoglikemię, należy zachować czujność.
(2) Doustny test tolerancji glukozy (OGTT): wielokrotne oznaczenie poziomu glukozy we krwi na czczo i <2,8 mmol / l (50 mg / d), ma ważną wartość diagnostyczną dla insulinoma, po doustnym stężeniu glukozy 100 g, wzrost cukru we krwi nie jest wysoki, nie więcej niż 5,6 mmola / l (100 mg%) lub wzrósł do wysokiego poziomu i gwałtownie spadł do niskiego poziomu 2 ~ 3 godzin i utrzymywał przez 5 ~ 7 godzin, z powodu niezależnego wydzielania insuliny, brak reaktywności po obciążeniu glukozą, więc stężenie insuliny w osoczu może być Normalny, zwiększony lub zmniejszony, różniący się od normalnej reaktywności, ogólnie uważa się, że wczesna hipoglikemia 1 godzinę po przyjęciu cukru lub hipoglikemia 2 ~ 3 godziny i zawsze wykazywała krzywą niskiego poziomu, ponieważ wzrost wydzielania insuliny powoduje szybkie zwiększenie stężenia cukru we krwi Po transformacji i wykorzystaniu hiperplazja insulinoma lub tkanki wysp trzustkowych z wydzielaniem autonomicznym może występować częściej, czasem rzadziej, a nawet tymczasowo zatrzymać wydzielanie, tak aby nie powróciło zahamowanie normalnej funkcji komórek beta, w tym momencie może pojawić się krzywa cukrzycy, konieczna Gdy igłę umieszczono w żyle, próbkę krwi pobierano raz na 30 minut przez 5 godzin. Uważa się, że doustny test tolerancji glukozy ma niewielką wartość w diagnozowaniu tej choroby.
(3) Oznaczanie insuliny i proinsuliny: Oprócz postu i początku stężenia glukozy we krwi poniżej 2,2 mmol / l (40 mg / dl) można zastosować następujące testy:
1 Oznaczanie insuliny w osoczu podczas epizodów na czczo: prawidłowe stężenie insuliny w osoczu żylnym na czczo, zwykle w zakresie 5 ~ 20 mU / L, rzadko więcej niż 30 mU / L, ale choroba ta często ma autonomiczne wydzielanie hiperinsulinemii, gdy pacjent Około 80% pacjentów rano po 12–14 godzinach postu może mieć hipoglikemię ze stosunkowo wysokim poziomem insuliny w osoczu. W przypadku pacjentów z hipoglikemią i hiperinsulinemią oznaczenie peptydu C w osoczu może pomóc odróżnić Antropogenna jatrogenna hipoglikemia wywołana przez insulinę pochodzenia insulinowego, 95% pacjentów z insulinoma ma poziom peptydu C wynoszący ≥300 ppmol / l. Jednak hipoglikemii nie można wykluczyć za pomocą peptydu C z powodu leków indukowanych pochodnymi sulfonylomocznika. Wykrywanie jest konieczne, ale otyłość, akromegalia, hiperkortyzolizm, późna ciąża, doustne środki antykoncepcyjne mogą powodować hiperinsulinemię, hipoglikemię β-komórkową na wyspach trzustkowych, większość poziomów proinsuliny jest podwyższona W szczególności u pacjentów z hipoglikemią, mierząc niespójność między danymi dotyczącymi insuliny i peptydu C, konieczne jest określenie proinsuliny i diagnozowane jest w celu identyfikacji hipoglikemii spowodowanej przez endogenną insulinę i insulinę egzogenną. Wartość, ale nie tylko wzrost proinsuliny, ale diagnoza hipoglikemii, peptydu C i wydzielania insuliny oraz peptydu C jest antygenowa, więc zastosowanie peptydu C w próbie radioimmunologicznej może odzwierciedlać funkcję wydzielania komórek wysp trzustkowych, Gdy proliferacja komórek insulinoma lub wysepek B wzrasta, wzrost surowicy i peptydu w moczu C. Ponieważ egzogenna insulina nie zawiera peptydu C, nie zakłóca oznaczania peptydu C. Dlatego też u pacjentów z cukrzycą leczonych insuliną, takich jak insulinoma, ten test ma bardzo Świetna jakość.
2 test uwalniania insuliny: test tolbutamidu (D860) może stymulować uwalnianie insuliny na wyspach, powodując znaczącą hipoglikemię trwającą 3 ~ 5 godzin, normalni ludzie na dożylnym wstrzyknięciu 1 g D860 (lub 20 ~ 25 mg / kg rozpuszczonego w soli fizjologicznej Dożylne wstrzyknięcie 20 ml spowodowało przemijające zwiększenie stężenia insuliny w osoczu do 60-130 μu / ml po 5 minutach i stopniowo zmniejszało poziom glukozy we krwi po 20-30 minutach, a następnie powróciło do normy po 1,5 ~ 2 godzinach, podczas gdy pacjent z insulinoma zareagował 5 ~ 15 minut po wstrzyknięciu. Wzmocniona, a po 2 do 3 godzinach hipoglikemia nadal nie wraca. Po usunięciu guza, nienormalna reakcja znika, aby określić stan funkcjonalny komórek wysepek β. Ponieważ wydzielanie insuliny może być przerywane, podejrzani pacjenci muszą być regularnie badani. Krzywa tolerancji glukozy u pacjentów z różnymi chorobami może się znacznie różnić.
A. Konkretne metody są następujące:
a. Metoda dożylna: można zastosować dożylny test tolerancji glukozy na 25 g. Jeśli krzywa pokazuje, że poziom insuliny przekracza 150 mU / l w jednym punkcie w każdym punkcie czasowym, potwierdza to również diagnozę tej choroby. Wstrzyknięcie dożylne D860 1 g, każde wstrzyknięcie 2, 5, 10, 30, 60 minut pobieranie krwi, ostra reakcja hipoglikemii u pacjentów z insulinoma, często w ciągu 30 do 60 minut po wstrzyknięciu, poziom glukozy we krwi spadł poniżej 1,6 mmol / l, hipoglikemia może trwać dłużej niż 180 minut, normalni ludzie nie W spontanicznej reakcji hipoglikemii IRI w osoczu było znacznie podwyższone.
b. Metoda doustna: test tolerancji glukozy można wykonać po doustnym podaniu 75 g glukozy. Jednocześnie mierzy się poziom glukozy we krwi, aby zmierzyć poziom insuliny. Krzywa tolerancji glukozy w tej chorobie jest przeważnie niska, ale krzywa insuliny jest stosunkowo wysoka, na przykład za każdym razem. Jeden z pików powyżej 150mU / l jest pomocny w diagnozie tej choroby: Po porannych badaniach stężenia glukozy we krwi doustnie D860 2 g, a następnie krew co 1/2 godziny, pacjenci z insulinoma często pojawiają się w ciągu 3 do 4 godzin. Znacząca hipoglikemia i poziom glukozy we krwi wykazywały niską krzywą cukru we krwi po zażyciu leku, stopień hipoglikemii jest oczywisty, a czas trwania nie jest łatwy do odzyskania, a także można wywołać śpiączkę hipoglikemiczną.
Test B.D860 powinien zwrócić uwagę na następujące punkty:
a. Nie należy badać stężenia glukozy we krwi na czczo <2,7 mmola / l.
b. W badaniu test zostaje przerwany, gdy tylko nastąpi utrata przytomności lub objawy hipoglikemii, a glukoza zostanie podana doustnie lub dożylnie.
c. Test D860 jest bardziej niebezpieczny. Po wstrzyknięciu D860 roztwór soli fizjologicznej podłącza się w celu utrzymania płynności wlewu. W przypadku hipoglikemii glukozę lub glikozyd można wstrzyknąć na czas.
3. Test L-leucyny: Po doustnym podaniu 2% roztworu L-leucyny 150 mg / kg przez około pół godziny poziom glukozy we krwi pacjenta spadł do mniej niż 60% poziomu glukozy na czczo, a następnie stopniowo wzrósł, a zawartość insuliny w osoczu wzrosła. Poziom cukru we krwi nie spadł po skorzystaniu z usługi, dodatni wskaźnik wynosił od 50% do 60%.
4. Test glukagonu : dożylny glukagon 1 mg (wstrzyknięcie w ciągu 2 minut), a następnie oznaczenie poziomu insuliny w osoczu i poziomu glukozy we krwi w ciągu 30 minut, poziom glukozy we krwi można szybko zwiększyć, a stężenie insuliny w osoczu można zmniejszyć, ale wstrzyknięcie glukagonu Po 1 do 1,5 godziny poziom glukozy we krwi spadł do normy. Po 2 godzinach hipoglikemia wykazała od 2,52 mmol / L do 2,8 mmol / L (45 mg% do 50 mg%), a zawartość insuliny wzrosła. Jeśli poziom glukozy we krwi był niższy niż 2,52 mmol / L (45 mg%), Insulina w osoczu jest większa niż 100 μu / ml, diagnoza może być potwierdzona, dodatni wskaźnik tego testu może osiągnąć 80%, więc ten test ma wartość diagnostyczną dla insulinoma spowodowanego przez insulinę. Ten test jest bezpieczniejszy niż metobutamid, a dokładność jest większa. Normalni ludzie nie mają hipoglikemii.
5. Test prowokacji wapnia: dożylny glukonian wapnia 5 mg / kg · h przez 2 godziny, poziom glukozy we krwi stopniowo zmniejszał się po 15 ~ 30 minutach podawania, wzrost zawartości insuliny w osoczu, brak znaczących zmian u normalnych lub funkcjonalnych pacjentów z hipoglikemią. .
6. Stosunek proinsuliny w osoczu (lub pre-insuliny) do insuliny : gdy komórki B wydzielają insulinę, która zawiera insulinę, peptyd C i proinsulinę, stosunek normalnej proinsuliny w osoczu do insuliny nie przekracza 25% u pacjentów z insulinoma Zawartość proinsuliny w osoczu wzrosła prawie bez wyjątku, a niektóre mogą być nawet 10-krotnie większe (wartość normalna jest mniejsza niż 0,25 ng / ml). Stosunek proinsuliny do insuliny jest zwiększony i jest to bardziej oczywiste, gdy zachodzi złośliwa transformacja.
7. Pomiar IRI w osoczu i stosunek IRI / G: normalne stężenie insuliny (IRI) w odpowiedzi immunologicznej na czczo jest mniejsze niż 24 μu / ml, pacjenci z guzem insuliny umiarkowanie podwyższają stężenie we krwi, ale z powodu wydzielania insuliny często występuje okresowa krew obwodowa Wartość szczytowa i najniższa mogą różnić się pięciokrotnie. Ponadto hiperglikemia może wystąpić u osób otyłych, akromegalii, zespołu Cushinga i późnej ciąży. Dlatego nie można zdiagnozować insulinoma na podstawie samego IRI i oblicza się stosunek IRI do stężenia glukozy. IRI / G) ma większą wartość diagnostyczną. Normalna wartość IRI / G jest mniejsza niż 0,3. 95% pacjentów z insulinoma ma 24-godzinny IRI / G na czczo> 0,3. Jeśli są na czczo przez 72 godziny, wszystkie przypadki są dodatnie, Tarrer i in. Skorygowana metoda obliczania IRI / G: IRI × 100 / G-3, współczynnik porannego postu normalnego człowieka <50, taki jak korekcja IRI / G> 50, prawie na pewno diagnoza insulinoma.
8. Test hamowania : Creutzfeldt i wsp. Zastosowali sterowany komputerowo system do infuzji glukozy, aby określić ilość glukozy wymaganą do utrzymania poziomu glukozy we krwi na poziomie 4,5 mmol / l. Normalna osoba wynosi około 25 mg / min, a wartość pacjentów z insulinoma znacznie wzrasta. W drugim etapie utrzymuje się system wkraplania i wykonuje się wstrzyknięcie somatostatyny hamującej insulinę (SRIH) i diazoksydu, i oblicza się wlew glukozy wymagany do utrzymania poziomu glukozy we krwi na poziomie 4,5 mmol / l. U normalnych osób wartość ta jest znacznie niższa niż w grupie kontrolnej, gdy wydzielanie insuliny jest zmniejszone, jednak insulinoma ma pewną oporność na hamowanie dwóch leków, więc wartość pozostaje niezmieniona lub nieznacznie spada, a złośliwy insulinoma jest bardziej normalny. Lek, który hamuje wydzielanie insuliny nie jest reaktywny, więc ten test może być nie tylko stosowany jako test diagnostyczny dla insulinoma, ale także do oceny łagodnego lub złośliwego insulinoma przed operacją, i może pomóc ocenić, czy leczenie kliniczne SRIH jest skuteczne, czy nie.
9. Diagnoza obrazowania medycznego : Przed diagnozą lokalizacji należy ją dodatkowo potwierdzić po ponownej ocenie diagnozy biochemicznej.
(1) Selektywna angiografia: Selektywna angiografia funkcjonalna jest pomocna w lokalizacji, ale ta metoda ma uszkodzenie naczyniowe i brak wrażliwości na angiografię brzuszną .. Tętnicę żołądkowo-dwunastkową, tętnicę krezkową górną, tętnicę śledzionową i tętnicę grzbietową można wykonać osobno. Angiografia intubacyjna, obserwacja naczyń włosowatych guza, ponieważ guz jest bogaty w naczynia krwionośne, środek kontrastowy może pokazywać mniejsze guzy, pozytywną ekspresją jest wypełnienie i barwienie guza, zniekształcenie naczyń krwionośnych jest zwiększone, wskaźnik dodatni wynosi 20% do 80% (średnio 63%) Jeśli ta metoda i pobieranie krwi z żyły wrotnej śledziony w celu ustalenia wartości insuliny, może poprawić dokładność śródoperacyjnej lokalizacji guza.
(2) USG w trybie B: Chociaż USG B jest bezpieczne, ale ze względu na niewielki rozmiar guza pozycjonowanie jest mniejsze niż 50%. W badaniu chirurgicznym do dalszej diagnozy można zastosować ultrasonografię śródoperacyjną. Wyrównanie trzustki może lepiej odróżnić guzy od normalnych tkanek. Zmiany są okrągłymi lub eliptycznymi litymi ciemnymi obszarami na sonogramie. Granica jest wyraźna i gładka, a granica między normalnymi a trzustkowymi tkankami jest wyraźna. Gdy obecny jest złośliwy insulinoma, objętość guza jest lepsza. Duże, często krwawienie, martwica i miejscowy naciek, ale tylko zgodnie z jego obrazem ultrasonograficznym trudno jest odróżnić od raka trzustki, wrażliwość B na insulinoma wynosi około 30%, ogólny guz ma mniej niż 1,5 cm średnicy, gdy B-ultradźwięki Trudno znaleźć.
(3) Badanie CT: w przypadku guzów insulinowych o średnicy większej niż 2 cm wskaźnik wykrywalności CT może sięgać ponad 60% W przypadku guzów o średnicy mniejszej niż 2 cm, chociaż zdolność pozycjonowania CT jest nieco większa niż w przypadku ultradźwięków B, jego czułość nadal wynosi tylko 7 % ~ 25%; poziom czułości zależy od rodzaju maszyny i metody badania. Podczas badania insulinomy za pomocą CT należy wykonać skanowanie, a wzmocnione skanowanie dynamiczne powinno być stosowane w jak największym stopniu. Tylko w ten sposób niektóre małe guzy insuliny mogą być oczywiste. Intensywny i wykrywany, chociaż wskaźnik wykrywania CT nie jest wysoki, ale ponieważ jest to badanie nieinwazyjne i może wykryć wiele zmian i przerzutów do wątroby w tym samym czasie, jest to jedna z najczęściej stosowanych metod przedoperacyjnego pozycjonowania insulinoma. Tomografia komputerowa może poprawić wskaźnik wyświetlania insulinoma Ponieważ insulinoma jest guzem z wieloma przeszczepami, po zastosowaniu środka jodującego jasny obszar może pojawić się w normalnej tkance trzustki, a wskaźnik dodatni wynosi około 40%.
(4) MRI: Obecne porównanie kliniczne pokazuje, że zdolność MRI do zlokalizowania insulinoma nie jest tak dobra jak CT, a jego czułość wynosi 20% do 50%. Wskaźnik wykrywalności przerzutów do wątroby nie jest tak dobry jak CT, więc MRI na ogół nie jest stosowany. Przedoperacyjne badanie pozycjonowania.
2. Selektywne pobieranie przezskórne krwi żyły wątrobowej Selektywne pobieranie przezskórne krwi żyły wątrobowej połączone z oznaczaniem insuliny w osoczu poprzez zmiany gradientu insuliny w celu oczyszczenia hiperinsulinemii głowy, ciała i ogona trzustki 1 Doświadczenie w wyborze operacji cewnikowania żylnego, 2 krwotok śródbrzuszny pooperacyjny, infekcja, wysoka częstość wycieku żółci, 3 pary niektórych rzadkich przypadków, takich jak gruczolak mnogi z przerostem, tej metody nie można dokładnie zlokalizować w śledzionie Podczas pobierania próbek z żyły wrotnej, ponieważ szybkość przepływu krwi jest duża, próbka krwi jest rozcieńczana, co powoduje ujemny wynik niskiego poziomu insuliny w osoczu.4 Lek hamujący wydzielanie insuliny jest zatrzymywany na co najmniej 24 godziny przed pobraniem próbki, aby pacjent mógł nawrócić z hipoglikemią.
3. Ultrasonografia endoskopowa: technika ta może być najlepszą techniką obrazowania przed zabiegiem chirurgicznym, która może zdiagnozować około 95% guzów komórek wysp trzustkowych, ale wymaga dość wykwalifikowanego technika operacyjnego. Pomocne w diagnozowaniu tego guza są trzustkowe skanowanie radionuklidowe, endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna, odejmowanie cyfrowe i inne techniki.
4. Niedawno peptyd 8 znakowany kompleksem 125I-tyrozyna został użyty jako lek skanujący do zlokalizowania guzów komórek wysp trzustkowych i ich przerzutów, i stwierdzono, że ma on specjalny receptor somatostatyny. Ta metoda może zlokalizować guz przed operacją. Pomocna
Diagnoza
Diagnostyka diagnostyczna insulinoma
Diagnoza
Lekarz może zdiagnozować pacjenta na podstawie wywiadu choroby, odniesienia do objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych.
Diagnostyka różnicowa
Pacjenci z insulinoma muszą zostać zidentyfikowani z innymi chorobami, które powodują hipoglikemię na czczo. Choroba ta jest często błędnie diagnozowana jako padaczka, wypadek mózgowo-naczyniowy, krzywica, schizofrenia, niedociśnienie ortostatyczne, zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, guz mózgu i kwasica cukrzycowa, śpiączka hiperosmolarna, encefalopatia wątrobowa, niedoczynność przysadki, Choroba Addisona, niedoczynność tarczycy, hipoglikemia autoimmunologiczna, hipoglikemia indukowana lekami, hipoglikemia bez insulinoma itp. Krzywa tolerancji glukozy u pacjentów z różnymi chorobami może być znacząco różna i należy przeprowadzić odpowiedni test tolerancji glukozy, a także zidentyfikować kilka wspólnych punktów identyfikacyjnych hipoglikemii w celu zaobserwowania kształtu krzywej i hipoglikemii spowodowanych różnymi przyczynami. Diagnoza różnicowa stanowi odniesienie.
1. Hipoglikemia czynnościowa, znana również jako hipoglikemia neurogenna, występuje głównie u niektórych osób z zaburzeniami lub lękami autonomicznymi i jest częstym rodzajem hipoglikemii. Diety o wysokiej zawartości glukozy częściej powodują hipoglikemię. Berglund (1922) po raz pierwszy stwierdził, że po 2,5 do 4,5 godziny spożywania dużej ilości glukozy (lub sacharozy) poziom glukozy we krwi tętniczo był niższy niż poziom glukozy na czczo, a każdy epizod trwał 15–20 minut lub dłużej. Potem może samodzielnie dojść do siebie. Ten rodzaj funkcjonalnej hipoglikemii ma długą historię, łagodne objawy i niewielką utratę przytomności. Poziom cukru we krwi rzadko jest niższy niż 2,2 mmola / l. Ponadto poziom cukru we krwi jest często niezgodny z objawami, czasami poziom cukru we krwi jest niski, ale bezobjawowy. .
2. Niewystarczające wydzielanie hormonów dla hiperglikemii
(1) niedoczynność tarczycy, ze względu na zmniejszone wydzielanie tyroksyny, wchłanianie cukru w przewodzie pokarmowym jest powolne, rozkład glikogenu jest również osłabiony, a czynność kory nadnerczy może być nieco niższa, poziom glukozy we krwi na czczo może wynosić nawet 3,3 mmol / l, ale niski poziom cukru we krwi Stan nie jest poważny, choroba jest spowodowana głównie złym samopoczuciem, zimną, żółtą i suchą skórą, obrzękiem, wypadaniem włosów, brakiem reakcji, zaparciami, zaburzeniami cyklu miesiączkowego u pacjentek, niedokrwistością itp., Czyli występowaniem różnych niedoczynności tarczycy.
(2) Przewlekła niewydolność nadnerczy, z czego około połowa może mieć objawy hipoglikemii, głównie na czczo, rano lub przed karmieniem, czasami reaktywną hipoglikemią 1 do 2 godzin po posiłku, ponieważ pacjent jest wrażliwy na insulinę, poziom cukru we krwi łatwo obniżyć, jednocześnie Znaczące objawy mogą wystąpić przy poziomie glukozy we krwi około 3,3 mmol / l. Jednak choroba ma specjalną pigmentację, a także zmęczenie, utratę masy ciała i niedociśnienie.
(3) dysfunkcja przedniego płata przysadki, niektóre przypadki mogą mieć napadową hipoglikemię; wtórna niewydolność nadnerczy i niedoczynność tarczycy, obniżony hormon wzrostu. Cechami klinicznymi są niedoczynność tarczycy, niewydolność kory nadnerczy i hipogonadyzm.
3. Hipoglikemia z hiperinsulinemią z wyjątkiem
(1) Wczesny etap cukrzycy: niektórzy pacjenci z wczesną cukrzycą mogą mieć podwyższony poziom glukozy we krwi i cukrzycę, a objawy kliniczne łagodnej spontanicznej hipoglikemii często 3 do 5 godzin po jedzeniu są spowodowane opóźnioną opóźnioną odpowiedzią komórek B na stymulowane glukozą wydzielanie insuliny. Gdy insulina jest uwalniana w dużej ilości po jedzeniu, wchłanianie cukru w świetle jelita jest prawie ukończone. Choroba ta jest jednak możliwa do ustalenia w teście tolerancji glukozy.
(2) olbrzymie guzy lub nowotwory złośliwe inne niż wysepki: ogólnie odnosi się do dużych guzów w jamie klatki piersiowej i jamy brzusznej. Laurante liczy 222 przypadki hipoglikemii wywołanej przez guzy pozaprzustkowe, a ich dystrybucją są guzy zrębu (bardziej powszechne jest włókniak, włókniakomięsak). Położone w przestrzeni zaotrzewnowej i śródpiersia stanowiły 45%, rak wątroby stanowił 23%, rak nadnerczy 10%, rak żołądka i jelit 3%, chłoniak 6%, inne (jajniki, płuca, nerki) stanowiły 8%; hipoglikemia spowodowana przez nowotwór Substancje podobne do insuliny lub hipoglikemia spowodowane nadmiernym spożyciem glukozy przez duże guzy, a guzy są obliczane w kilogramach, dlatego nie jest trudno znaleźć zmiany w uwadze klinicznej. W razie potrzeby można to potwierdzić za pomocą specjalnego badania, takiego jak prześwietlenie.
(3) W przewlekłej chorobie wątroby i marskości wątroby funkcja regulacji stężenia glukozy we krwi w wątrobie jest niewystarczająca, a oprócz niewystarczającej niewydolności insuliny, powodującej hipoglikemię na czczo, IRI w osoczu jest prawidłowe lub podwyższone. Jednak tylko w przypadku rozproszonego uszkodzenia hepatocytów i ciężkiej niewydolności wątroby, oprócz hiperglikemii poposiłkowej, zmniejszenie tolerancji glukozy jest również najbardziej podstawowym zaburzeniem metabolicznym marskości wątroby, więc identyfikacja nie jest trudna. W przypadku odkładania glikogenu hipoglikemia może być również spowodowana wadami enzymów glikogenolitycznych, co występuje częściej u dzieci, aw klinice występuje znaczny obrzęk wątroby i śledziony.
(4) zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym, zapalenie mózgu, krwotok podpajęczynówkowy i zmiany w mięśniu móżdżkowym mogą również powodować hipoglikemię, należy zwrócić uwagę na identyfikację.
(5) leki obniżające poziom cukru we krwi i picie: egzogenna insulina i inne leki hipoglikemiczne, takie jak D860, fenformina (hipoglikemia), salicylan mogą zmniejszać poziom cukru we krwi. Pijąc dużo alkoholu, metabolizm alkoholu musi spożywać koenzym NADP, powodując zaburzenia glukoneogenezy, i metabolizm do produkcji kwasu mlekowego, powodując kwasicę mleczanową, aby zwiększyć działanie insuliny, dochodzi do hipoglikemii.
