Złamania z rozerwaniem klatki piersiowej i lędźwiowego
Wprowadzenie
Wprowadzenie do złamań piersiowo-lędźwiowych Kręgosłup złożony z wielu segmentów ruchu może powodować uszkodzenia, gdy zostanie poddany nadmiernemu ruchowi lub sile zewnętrznej. Przemoc w obrażeniach obejmuje nadmierne zginanie, rozciąganie, ściskanie, separację, ścinanie i siłę obrotową, które mogą powodować uszkodzenia przekraczające granice fizjologiczne. Według trójkolumnowej koncepcji Denisa złamania pękające stały się ważnym klinicznie znaczącym rodzajem złamań kręgosłupa, takim jak niewłaściwe obchodzenie się, które może powodować wypadki. Denis i wsp. Podkreślają, że gdy tylna ściana trzonu kręgowego i tylny włóknisty pierścień, tj. Kolumna przyśrodkowa, w tym tylne więzadło podłużne, są uszkodzone, może to powodować niestabilność w stanie zgięcia, a to obejmuje przednią kolumnę i Złamanie środkowej kolumny jest zdefiniowane jako pęknięcie rozrywające. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,0001% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: uszkodzenie rdzenia kręgowego
Patogen
Przyczyny pęknięć klatki piersiowej i lędźwi
(1) Przyczyny choroby
Więcej z powodu wypadków samochodowych i upadków.
(dwa) patogeneza
Występowanie pęknięć pękających jest związane z urazem wysokoenergetycznym, częściej występującym w wypadkach samochodowych i obrażeniach spowodowanych upadkiem, segmenty klatki piersiowej 10 ~ talii 2, szczególnie klatki piersiowej 12, talii 1 i talii 2, są najbardziej podatne, gdy obciążenie osiowe działa na kręgosłup i stale rośnie, Gdy obciążenie końcowe przekroczy swoją odporność na ściskanie, dochodzi do uszkodzenia mechanicznego, a kręg pęknie promieniowo, co powoduje zmniejszenie wysokości pionowej i zwiększenie średnicy wału, a jednocześnie fragmenty kości i tkanek miękkich łatwo przemieszczają się do tyłu. Wreszcie kanał kręgowy o stosunkowo niskim ciśnieniu i stosunkowo niskim ciśnieniu jest bezpośrednio związany z obciążeniem osiowym Z powodu zniszczenia struktury kości kręgowej kręgosłup ulega skróceniu, a tylna ściana trzonu kręgowego jest identyfikacją złamania pęknięcia. Standard złamania kompresyjnego, tylna ściana trzonu kręgowego jest nie tylko ważna dla struktury i biomechaniki kręgosłupa, ale także ważna dla ochrony nerwu. Nienaruszona tylna ściana trzonu kręgowego może zapobiegać kifozie kręgosłupa i chronić nerw w kanale kręgowym. Poddane zewnętrznemu uszkodzeniu, jeśli struktura więzadła łącząca sąsiednie górne i dolne trzony kręgowe zostanie zniszczona, nawet jeśli tylna ściana jest nienaruszona, kręgosłup może zostać przesunięty, a bariera utracona. W momencie urazu lub w trakcie przemieszczenia i niestabilności w przyszłości łatwo jest spowodować uszkodzenie tkanki nerwowej.
Chociaż kręgosłup (zwój kręgowy) ulega skróceniu po zapadnięciu się kręgów, jeśli więzadło i pierścień mogą pozostać nienaruszone, uszkodzonych odcinków kręgów nie można przemieszczać w poziomie. W leczeniu złamań pękniętych należy wziąć pod uwagę stabilność kliniczną dotkniętych odcinków kręgów. Niestabilność kręgosłupa jest spowodowana równoczesnym uszkodzeniem przedniej i środkowej kolumny, a nie uszkodzeniem przedniej kolumny. Poprzednie złamania zostały sklasyfikowane jako złamania stabilne, ale obecnie uznaje się, że pęknięcia pękające obejmują co najmniej trzykolumnowe Denisa. Dwie kolumny, którym towarzyszy przemieszczenie i deformacja, szczególnie w płaszczyźnie strzałkowej, stwarzają realistyczne i potencjalne zagrożenia.
Pozycja strzałkowa i kąt nachylenia kręgów są nie tylko ważne dla określenia naturalnego wyniku urazu, ale także ważne dla ustalenia, czy konieczne jest leczenie. Kiedy kręgosłup jest zgięty, struktura tylna jest poddawana naprężeniu, a struktura przednia jest poddawana naciskowi. Więzadło międzyszpikowe, więzadło smakowe, torebka stawowa i blaszka przeciwstawiają się naprężeniu z tyłu, a główna konstrukcja nośna obciążenia osiowego znajduje się z przodu, w tym trzon kręgowy, płytka końcowa i dysk międzykręgowy.
Pierścień, więzadło podłużne przednie i więzadło podłużne tylne stanowią ograniczenie. Współdziałają z małymi stawami, umożliwiając swobodny ruch segmentów kręgowych pod sześcioma kątami. Gdy wysokość trzonu kręgowego zostanie utracona, mały staw może wytrzymać kompresję od 16% do 33%. Obciążenie, ale podatne na małe złamania stawów.
Zapobieganie
Zapobieganie złamaniom piersiowo-lędźwiowym
W codziennej produkcji musimy zwracać uwagę, aby chronić siebie i zapobiec uszkodzeniom.
Powikłanie
Powikłania złamań piersiowo-lędźwiowych Powikłania uszkodzenie rdzenia kręgowego
Złamania piersiowe i lędźwiowe, takie jak urazy i szpik kostny, mogą być powikłane plwociną. Odzyskiwanie jest trudne.
Objaw
Objawy pęknięcia klatki piersiowej i lędźwiowej Często występujące objawy ucisku kręgosłupa lędźwiowo-kręgowego urazy klatki piersiowej lub lędźwiowego rdzenia kręgowego silny ból
Ma typowe objawy kliniczne złamań kręgosłupa, silny ból, nie odważa się poruszać ciałem i jest pozytywny w przypadku bólu przewodzącego; około połowie przypadków towarzyszą objawy uszkodzenia rdzenia kręgowego, od niepełnego do całkowitego paraliżu.
Zbadać
Badanie złamań piersiowo-lędźwiowych
Brak odpowiednich testów laboratoryjnych.
Zwykły film rentgenowski może wyraźnie pokazać linię złamania i jej przemieszczenie jako jednoznaczną diagnozę położenia, a ponadto należy określić głębokość i zasięg złamanego kawałka kości (bloku) atakującego kanał kręgowy. Dla tych, którzy są trudni do oceny, należy wykonać badanie CT lub rutynowe badanie CT. Tomografia
Diagnoza
Diagnoza i diagnostyka złamań piersiowo-lędźwiowych
Kryteria diagnostyczne
1. Historia traumy jest bardziej powszechna w przypadku pionowej przemocy pionowej.
2. Objawy kliniczne są cięższe niż ogólne złamania kręgosłupa, a bardziej z objawami zajęcia rdzenia kręgowego.
3. Zmiany w obrazowaniu Zwykły film rentgenowski może wyraźnie pokazać linię złamania i jej przemieszczenie jako jednoznaczną diagnozę położenia, a ponadto należy określić głębokość i zasięg złamanego kawałka kości (bloku) atakującego kanał kręgowy. Regularne skanowanie CT lub tomografia.
Diagnostyka różnicowa
Zasadniczo nie mylić z innymi chorobami.
