Wrodzony przerost nadnerczy

Wprowadzenie

Wprowadzenie do wrodzonego przerostu nadnerczy Wrodzony przerost nadnerczy (CAH) to grupa chorób spowodowanych zmianami poziomu hormonów, takich jak kortyzol z powodu wrodzonych wad jednego lub kilku enzymów w układzie enzymów biosyntetycznych hormonu kory nadnerczy. Często autosomalne dziedziczenie recesywne. Klinicznie najczęstszy jest niedobór 21-hydroksylazy, który stanowi ponad 90%. Częstość występowania wynosi około 1/4500 noworodków, z czego około 75% to ubytek soli, a następnie niedobór 11β-hydroksylazy. Wynosi od 5% do 8%, a wskaźnik zapadalności wynosi od około 1/5000 do 7000 noworodków. Inne typy są rzadkie. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,02% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: spodziectwo wnętrostwo pseudohermafrodytyzm

Patogen

Przyczyny wrodzonego przerostu nadnerczy

Mutacja genu (90%)

Prawie wszystkie mutacje CYP21 są wynikiem rekombinacji między CYP21 i CYP21P (nierówna wymiana lub konwersja). Około 20% zmutowanych alleli jest nosicielami mutacji delecyjnych. Około 75% zmutowanych alleli jest wynikiem konwersji genów. U 32% pacjentów z utratą soli występuje delecja lub mutacja dużego fragmentu w jednym allelu, a 56% mutacji punktowych w intronie 2 na jednym allelu powoduje nieprawidłowości składania RNA. Mutacje te potwierdzono in vitro, aby całkowicie lub prawie całkowicie utracić aktywność 21-hydroksylazy. W prostym typie męskim najczęstszym zmutowanym allelem (35%) jest mutacja podstawienia kodonu aminokwasowego 172 (Ile staje się Asn) i zachowuje jedynie 2% do 11% aktywności normalnej 21-hydroksylazy. Najczęstszą (39%) mutacją w typie nieklasycznym jest mutacja aminokwasu 281 (Val staje się Leu). Stwierdzono, że nieprawidłowa ekspresja peptydu hamującego żołądek (GIP), wazopresyny argininowej (AVP) i receptora β2-adrenergicznego w nadnerczach powoduje AIMAH.

Zapobieganie

Wrodzone zapobieganie przerostowi nadnerczy

1. Badania przesiewowe w kierunku noworodkowego CAH: dotyczą głównie diagnozy przesiewowej 21-OHD noworodków. Celem jest zapobieganie zagrażającemu życiu kryzysowi nadnerczowemu i wynikającemu z niego urazowi mózgu lub śmierci, zapobieganie krzywdzeniu się płci żeńskiej z powodu maskulinizacji zewnętrznych narządów płciowych, zapobieganie niedoborom i rozwojowi psychicznemu po nadmiernym niedoborze androgenów. Przeszkody, aby dzieci miały wczesną diagnozę i leczenie, zanim pojawią się objawy kliniczne.

Metoda przesiewowego badania CAH u noworodka polega na pobraniu krwi z pięty i upuszczeniu jej na specjalną bibułę filtracyjną przez 3–5 dni po urodzeniu. Stosując różne metody wykrywania, takie jak test immunoenzymatyczny (ELISA), Stężenie 17-OHP w bibule filtracyjnej jest mierzone za pomocą immunologicznego testu fluorescencyjnego do wczesnej diagnozy. 17-OHP normalnych niemowląt może wynosić> 90 nmoli / L po urodzeniu i po 12-24 godzinach osiągnie normalne wartości. Poziom 17-OHP ma pewien związek z masą urodzeniową. Normalny poziom 17-OHP wynosi poniżej 30 nmoli / l, niska masa urodzeniowa (1500 × 2700 g) wynosi 40 nmoli / l, a bardzo niska masa ciała (500 nmoli / l jest typowym CAH, W różnych typach CAH lub fałszywie dodatnich można zaobserwować 150 ~ 200 nmol / l. Dodatni punkt odcięcia w badaniach przesiewowych 17-OHP powinien być nadal ustalany zgodnie z każdą metodą laboratoryjną i korygowany przez długoterminową obserwację i doświadczenie. Pozytywne przypadki wymagają ścisłej obserwacji Diagnozę potwierdzono mierząc poziom kortyzolu w osoczu, testosteronu, DHEA, DHA i 17-OHP.

2. Diagnostyka i leczenie prenatalne: należy przeprowadzić analizę genu 21 hydroksylazy u pacjentów z CAH i ich rodziców. Gdy matka znów jest w ciąży, doustny deksametazon w dawce 20 μg / (m2 / d) (zwykle 1 ~ 1,5 mg / d) w 4 do 5 tygodniu ciąży, biopsja błony kosmówkowej (CVS) w 9 do 11 tygodniu ciąży Wykrywanie chromosomów, analiza DNA genu CYP21B, takie jak powyższe wyniki sugerują, że płód jest płci męskiej, heterozygotycznej lub normalnej, można przerwać leczenie deksametazonem. Gdy test płynu owodniowego wykaże, że płód jest prawdopodobnie homozygotycznym dzieckiem płci żeńskiej, wówczas deksametazon jest leczony aż do narodzin płodu.

Powikłanie

Wrodzone powikłania przerostu nadnerczy Powikłania spodziectwo wnętrostwo pseudohermafrodytyzm

Wrodzone wady niektórych enzymów nadnerczy prowadzą do nieprawidłowej steroidogenezy, kobiety powodują pseudohermafrodytyzm, męskie narządy płciowe są duże, defektom enzymatycznym towarzyszą nadmierne produkty androgenowe w macicy płodu, w żeńskich strukturach cewnika Müllera (tj. Jajnik, macica) I pochwa) rozwija się normalnie, a nadmierny androgen wywiera działanie maskulinizujące w guzkach układu moczowo-płciowego i rozrodczego, tak że pochwa i cewka moczowa są połączone, przerost łechtaczki jest niski i otwarty, wargi sromowe są często przerośnięte, a ciężka cewka moczowa W przypadku pęknięcia i wnętrostwa kora nadnerczy powoduje różne poziomy niedoboru kortyzolu z powodu wydzielania większości sterydów męskich anabolicznych.

Objaw

Objawy wrodzonego przerostu nadnerczy częste objawy brak miesiączki nadczynność nadnerczy przerost nadnerczy przerost nadnerczy kobieta przedwczesna nadnercza korowy łagodny ... wysoki testosteron obustronny przerost nadnerczy dziedzicznej nadwrażliwości nadciśnienie po okresie dojrzewania bez nasienia

Zwiększone wydzielanie ACTH powoduje obustronny przerost nadnerczy, a rozrostowa kora nadal syntetyzuje androgen i nadciśnieniowe mineralne kortykosteroidy w dużych ilościach.

Brak 20-22 enzymów łańcucha węglowego prowadzi do rzadkiego wrodzonego tłuszczowego przerostu nadnerczy, często z całkowitymi barierami dla steroidogenezy. Jeśli nie ma wystarczającej terapii zastępczej, dziecko umrze wcześnie.

Brak izomerazy dehydrogenazy beta 3-hydroksysteroidowej prowadzi do syntetycznych barier dla progesteronu, aldosteronu i kortyzolu, a dehydroepiandrosteron jest nadprodukowany. Niezwykły zespół charakteryzuje się niedociśnieniem, hipoglikemią i pseudopłciami mężczyzn. Wady rozwojowe, kobiety są rzadkie owłosione, z różnym poziomem melaniny.

Niewystarczający lub brak 21-hydroksylazy zapobiega konwersji 17-karboksyprogesteronu do kortyzolu, co występuje częściej w dwóch postaciach:

Różna ilość sodu jest tracona, aldosteron jest niski lub nieobecny; powszechna jest utrata sodu, włochate, męskie, niedociśnienie i pigmentacja.

Niedobór 17 i alfa-hydroksylazy, najczęściej obserwowany u kobiet, niektóre do wieku dorosłego z niskim poziomem kortyzolu, wzrost kompensacyjny ACTH, pierwotny brak miesiączki, naiwność seksualna, niewielki pseudohermafrodytyzm męski, wydzielanie kortykosteroidów solnych Więcej powoduje wysokie ciśnienie krwi, głównie 11-deoksykortykosteron.

Niedobór 11 i beta-hydroksylazy utrudnia tworzenie kortyzolu i kortykosteronu, uwalnianie ACTH jest zbyt duże, co powoduje głębokie odkładanie melaniny, wysokie ciśnienie krwi z powodu nadmiernego wydzielania 11-deoksykortykosteronu, bez widocznych nieprawidłowości.

Brak dehydrogenazy 18-hydroksysteroidowej, rzadka choroba skóry, spowodowana specyficznym blokiem ostatniego etapu biosyntezy aldosteronu, więc pacjenci z większą utratą sodu w moczu, powodując odwodnienie i niedociśnienie.

Po okresie dojrzewania rzadko występują męskie objawy, takie jak owłosienie i brak miesiączki, a męskość pojawia się przypadkowo w średnim wieku. Ta nabyta nieprawidłowość łagodnego enzymu nadnerczy nazywa się łagodną maskulinizacją kory nadnerczy.

Nowonarodzone narządy płciowe mają ciężkie spodziectwo i wnętrostwo. Chłopiec jest w większości normalny po urodzeniu. W macicy występuje nadmierna ilość androgenów, więc występują oczywiste nieprawidłowości.

Nieleczeni pacjenci mają owłosiony, mięśniowy brak miesiączki i rozwój piersi. Mężczyźni mają nienormalnie duże narządy rozrodcze. Zbyt dużo androgenów hamuje wydzielanie gonadotropin, powodując atrofię jąder. W wyjątkowo rzadkich przypadkach nadnercza mają przerost w jądrach. Resztkowa kora spowoduje powiększenie i stwardnienie jąder. Większość pacjentów nie ma nasienia po okresie dojrzewania. Z powodu przerostu nadnerczy wzrost pacjenta nagle wzrasta z 3 do 8 lat, znacznie więcej niż w tym samym wieku, około 9 do 10 lat. Wczesna fifuzja indukowana przez hormony powoduje zatrzymanie wzrostu, a pacjent jest krótszy po osiągnięciu dorosłości, zarówno mężczyźni, jak i kobiety mają prowokacyjne zachowania i zwiększone pożądanie seksualne, co prowadzi do problemów społecznych i problemów dyscyplinarnych, szczególnie u niektórych chłopców.

Zbadać

Badanie wrodzonego przerostu nadnerczy

Poziomy alkoholu 17-keto w moczu są wyższe niż normalny wiek tej samej płci, poziomy progesteronu w moczu wzrosły wcześnie (jest to bardziej wrażliwe niż poziomy 17-KS w moczu, ponieważ progesteron jest prekursorem androgenów), krew Podwyższone poziomy 17-hydroksyprogesteronu są najbardziej wrażliwymi wskaźnikami. Są odpowiednie dla dzieci. Badanie chromosomowe jest normalne. Badanie rentgenowskie ujawni wczesny wiek kostny. Cystografia boczna cewki moczowej pokaże pochwę, cewkę moczową i pęcherz. Badanie CT może być bardzo hiperplastyczne. Nadnercza, cewki moczowej, widzi ujście pochwy w tylnej ścianie cewki moczowej, może również wejść do pochwy i zobaczyć macicę.

Diagnoza

Diagnoza i diagnoza wrodzonego przerostu nadnerczy

Wiele wrodzonych wad rozwojowych wpływających na rozwój zewnętrznych narządów płciowych przypomina zespół nadnerczy, w tym: (1) ciężkie spodziectwo i wnętrostwo oraz (2) pseudohermafrodytyzm kobiet z nadnerczami (z powodu nadmiernego stosowania androgenów w czasie ciąży) Lub leki progesteronowe), (3) męski pseudohermafrodytyzm, (4) prawdziwy hermafrodytyzm, te dzieci nie wyprzedzają żadnych nieprawidłowości hormonalnych, wieku kości i dojrzałości.

W diagnostyce różnicowej:

1. Głównie utożsamiany z niedoborem 11β-hydroksylazy (11β-OHD) Niedobór 11β hydroksylazy (P450c11β) jest drugim najczęściej występującym rodzajem CAH, stanowiącym jedynie 5–8%. Wskaźnik zapadalności w populacji wynosi 1/10 000.

Gdy gen CYP11B1 jest wadliwy, powoduje CAH indukowany 11β-OHD, 11-deoksykortyzol nadnerczy (S) nie może zostać przekształcony w kortyzol (F), a dezoksykortykosteronu (DOC) nie można przekształcić w kortykosteron (S), którego ostatecznie nie można zsyntetyzować. Aldo, powodując zwiększenie stężenia DOC i S we krwi, DOC jest również silnym hormonem sodowo-sodowym, może powodować wysokie stężenie sodu we krwi, hipokaliemię, nadciśnienie, zasadowicę poprzez sprzężenie zwrotne, renina-angiotensyna jest hamowana, co powoduje, że Aldo Zmniejszona synteza, obniżony poziom PRA we krwi i Aldo. Gdy synteza kortyzolu jest zablokowana, mogą wystąpić objawy niewydolności kory nadnerczy, wzrost poziomu ACTH i wzrost poziomu androgenów, DHEA, △ 4-A, testosteronu i 17-KS w moczu oraz pojawienie się objawów i właściwości wysokich androgenów podobnych do 21-OHD.

2. Brak innych różnych enzymów prowadzi do identyfikacji CAH.

3. Utrata soli 21-OHD różni się od przewlekłej niewydolności kory nadnerczy (hipoadrenokortykizm, choroba Addisona), choroba Addisona ma utratę soli, redukcję kortyzolu, obniżone stężenie hormonów płciowych, brak objawów męskich, a 17-OHP jest normalny.

4. Prosta męska CAH i następujące choroby

(1) Samce powinny być identyfikowane z prawdziwym przedwczesnym dojrzewaniem płciowym: morfologia zewnętrznych narządów płciowych jest podobna, ale ten ostatni jąder i penis zwiększają się jednocześnie, blisko dojrzewania, 17-KS i testosteron osiągają poziom dojrzewania, ale 17-OHP jest normalny, wzrost FSH, LH .

(2) Kobiece CAH należy odróżnić od prawdziwego hermafrodytyzmu. Chociaż zewnętrzne narządy płciowe mogą być męskie, poziom 17-KS i testosteronu we krwi może być prawidłowy.

(3) Męskie guzy nadnerczy: Po urodzeniu objawy męskie stopniowo się rozwijają, poziomy androgenów we krwi można zwiększyć, 17-OHP jest normalny, a jedną masę nadnerczy można znaleźć za pomocą ultradźwięków B lub CT.

5. U kobiet z nietypowym 21-OHD i zespołem policystycznych jajników stwierdzono, że ten ostatni występował u kobiet w wieku rozrodczym, z wysokimi objawami i oznakami androgennymi oraz opornością na insulinę, USG B wykazało wiele torbieli jajników.

Czy ten artykuł był pomocny?

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.