Protoporfiria

Wprowadzenie

Wprowadzenie do protoporfiryny Protoporfiria (protoporfiria), znana również jako porfiria wątrobowa erytrocytów, jest nieprawidłową chorobą polegającą na autosomalnym dominującym metabolizmie porfiryny, której cechy kliniczne są alergiczne na światło słoneczne w narażonych na skórę częściach ciała od dzieciństwa. W odsłoniętym obszarze skóra ma pieczące swędzenie, zaczerwienienie, obrzęk itp. Zawartość protoporfiryny w czerwonych krwinkach i kale jest zbyt wysoka, ale mocz nie zawiera porfiryny w moczu. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: marskość żółciowa

Patogen

Przyczyna protoporfiryny

(1) Przyczyny choroby

1. Zaburzenia metabolizmu porfiryny choroby protoporfiryny występują w szpiku kostnym, krwinkach czerwonych i szpiku kostnym hepatocytów, wątrobie, komórkach siatkowatych i niedoborze chelatazy żelaza w fibroblastach (ostatni w procesie biosyntezy hemu) Enzym), prowadząc w ten sposób do akumulacji protoporfiryny, aktywność tego enzymu u pacjentów wynosi tylko 10% do 20% normalnych osób.

2. Choroba jest chorobą autosomalną dominującą z różnymi objawami lub niepełną penetracją. Większość nosicieli genów nie ma objawów. Dlatego w rodzinie często stwierdza się, że niektórzy ludzie nie mają objawów klinicznych, ale Łagodniejsze nieprawidłowości biochemiczne występują w krwinkach czerwonych, osoczu i kale.

3. Wady biochemiczne spowodowane czynnikami genetycznymi powodują, że połączenie protoporfiryny i globuliny erytrocytów jest bardzo słabe. Wolna protoporfiryna dostaje się do osocza z czerwonych krwinek i wątroby, wiąże się z albuminą i hemem w osoczu, szpiku kostnym lub wątrobie lub Oba wytwarzają zbyt dużo protoporfiryny, która pochłania energię świetlną Kiedy cząsteczka protoporfiryny stopniowo powraca do pierwotnego stanu, pochłonięta energia świetlna fluoryzuje i tworzy wolne grupy chemiczne i peroksydację. Rzeczy

(dwa) patogeneza

Choroba dominuje autosomalnie, a defekt genu chelatazy żelazawej zlokalizowany na chromosomie 18q21.3 nie ma żelaznej chelatazy wymaganej do katalizowania syntezy hemu z protoporfiryny IX i jonu żelazawego, w wyniku czego powstaje protoporfiryna. IX gromadzi się zbyt dużo w organizmie. Wolna protoporfiryna może dostać się do krwi z czerwonych krwinek i wątroby i osadzać się w śródbłonkowych komórkach naczyń włosowatych skóry, powodując reakcję nadwrażliwości na światło. Protoporfiryna IX ma słabą rozpuszczalność w wodzie i silną rozpuszczalność tłuszczu na skórze i kości. Powinowactwo do tkanek zębów jest słabe, więc uszkodzenie skóry jest lekkie, kość i zęby są wolne od osadzania się protoporfiryny, a niedobór żelazawej chelatazy jest spowodowany mutacją regionu kodującego enzym oraz metabolizm kliniczny i porfirynowy u członków rodziny niosących te same defekty genowe. Różnica jest bardzo duża, chociaż większość pacjentów z wadami genów ma nieprawidłowy metabolizm porfiryny, ale nie ma objawów klinicznych, a dziedziczenie ojca i syna jest rzadkie, spekuluje się, że więcej niż jeden allel jest określany w celu ustalenia klinicznych objawów choroby. Częściej u kobiet powód jest nieznany.

Protoporfiryna jest wydalana głównie z kału przez drogi żółciowe. Uszkodzenie wątroby spowodowane tą chorobą jest spowodowane odkładaniem się protoporfiryny w tkance wątroby. Wątroba może usuwać dużą ilość protoporfiryny z osocza, a wątroba może wydzielać dużą ilość protoporfiryny. Niedrożność dróg żółciowych naczyń włosowatych powoduje cholestazę. Szybkość wydalania protoporfiryny z komórek nabłonka dróg żółciowych naczyń włosowatych jest ograniczona, co może gromadzić protoporfirynę w hepatocytach. Cholesterol zakłóca wewnątrzkomórkową oksydacyjną fosforylację, prowadząc do śmierci komórek i zwłóknienia wątroby.

Zapobieganie

Zapobieganie protoporfirynozie

Unikaj ekspozycji na słońce i podejmuj środki ochrony przeciwsłonecznej. Unikaj jedzenia wrażliwych na światło potraw.

Powikłanie

Powikłania protoporfiryny Powikłania marskość żółciowa

Powikłane głównie przez kamienie żółciowe, pojedyncze przypadki mogą mieć przewlekłą wewnątrzwątrobową kumulację żółci i marskość wątroby.

Objaw

Objawy choroby protoporfirynowej Częste objawy Mocz ma więcej porfiryny w moczu wyprysk fotoalergiczny obrzęk bliznowacenie obrzęk martwica skóry

Większość pacjentów zaczęła rozwijać objawy we wczesnym dzieciństwie, a choroba wystąpiła przed ukończeniem 6 lat. Kilka przypadków można opóźnić do dojrzewania. Choroba występuje w silnym letnim słońcu, a intensywność słońca słabnie od późnej jesieni do zimy, a objawy stopniowo ustępują.

Główną manifestacją jest to, że skóra jest uczulona na światło słoneczne. Po wystawieniu skóry na działanie silnego światła słonecznego najpierw robi się gorąco, a następnie swędzenie, mrowienie i obrzęk, pęcherze, erozja, zaczerwienienie i objawy każdego pacjenta są bardzo niespójne. Lżejsze wycofuje się w ciągu 12 do 24 godzin, a następnie narażone na działanie promieni słonecznych, mogą się powtarzać epizody. W kilku przypadkach uszkodzenie skóry stopniowo przekształca się w przewlekły wyprysk. Po kilku tygodniach blizny goją się, tworząc blizny. Poważne objawy są zaczerwienione i opuchnięte na nosie i policzkach. Może wystąpić martwica skóry i strup, tworząc powierzchowną depresję lub bliznowatą bliznę o wielkości od 2 do 4 mm, a skóra jest nieco pogrubiona po dorosłym, ale nie ma prawdziwej blizny, specjalny wygląd. Woskopodobna twarz, pomarańczowy nos, gruby i twardy bruk z tyłu dłoni, objawy skórne są ograniczone do odsłoniętego obszaru.

Zbadać

Badanie protoporfirynozy

1. Obraz krwi Hemoglobina i hematokryt mogą być nieco niższe niż normalne, MCV jest niższe niż normalne lub prawidłowe, MCH jest nieznacznie zmniejszone, a czas życia krwinek czerwonych jest normalny.

2. Szpik kostny Stopień mieloproliferacji i hematopoezy komórek szpiku kostnego są w normalnym zakresie.

3. Wolna protoporfiryna w czerwonych krwinkach przekracza normalny zakres, a najczęstszą podstawą diagnostyczną choroby jest 5,4–81,0 μmol / l. Protoporfiryna w osoczu wzrasta, protoporfiryna w kale wzrasta lub jest normalna, a krew obwodowa jest badana za pomocą mikroskopii fluorescencyjnej. Czerwone krwinki w szpiku kostnym można zobaczyć w czerwonej fluorescencji, która jest prosta i niezawodna.

4. Inne badania Test dynamiki żelaza wykazał, że współczynnik konwersji żelaza w osoczu i wykorzystanie żelaza były normalne, kolor moczu był normalny, a oryginalna porfiryna nie była zawarta.

Wolna protoporfiryna (FEP) w czerwonych krwinkach znacznie wzrosła, głównie w 5,4-81,0 μmol / L (normalnie <0,9), podczas gdy FEP spowodowany niedokrwistością z niedoboru żelaza rzadko przekraczał 5,4 μmol / L, niosąc wady genu bez objawów klinicznych. FEP wynosi 0 ~ 3,6 μmol / l. U pacjentów z ciężką protoporfirynową chorobą wątroby FEP ogólnie przekracza 24 μmol / l. We krwi obwodowej czerwone krwinki emitują czerwoną fluorescencję pod mikroskopem fluorescencyjnym, co stanowi 5% ~ 25%. Porfiryna była dodatnia, kolor moczu był normalny, nie zawierała porfiryny, a protoporfiryna znacznie wzrosła w kale.

Zgodnie z objawami klinicznymi można wybrać objawy do USG B, elektrokardiogramu, badania rentgenowskiego.

Diagnoza

Diagnoza i identyfikacja protoporfiryny

Kryteria diagnostyczne

Zasadniczo u pacjentów nie występują objawy ogólnoustrojowe. Większość pacjentów może mieć wyjątkowo łagodną niedokrwistość Ponieważ duża ilość protoporfiryny jest wydalana z dróg żółciowych, niewielka liczba pacjentów może mieć kamicę żółciową w młodym wieku.

Główna diagnoza tej choroby opiera się na oczywistym uszkodzeniu skóry na światło w świetle dziennym w objawach klinicznych. Testy laboratoryjne wykazały, że stężenie wolnej protoporfiryny w czerwonych krwinkach jest zwiększone, a wzrost protoporfiryny i protoporfiryny w czerwonych krwinkach ma również wartość referencyjną. Jednak wyniki nie są bardzo spójne, więc znaczenie diagnozy nie jest tak ważne, jak oznaczenie erytrocytów protoporfiryny. Pod mikroskopem fluorescencyjnym fluorescencja czerwonych krwinek jest dodatnia, a protoporfiryna w moczu jest ujemna. Zgodnie z powyższymi warunkami można postawić diagnozę.

Diagnostyka różnicowa

1. Niedokrwistość z niedoboru żelaza i choroby zatrucia ołowiem, wzrost zawartości porfiryny w czerwonych krwinkach Pozytywne wyniki testu fluorescencji czerwonych krwinek mogą również wystąpić w przypadku niedokrwistości z niedoboru żelaza i zatrucia ołowiem i innych chorób, ale bez wrażliwych na światło objawów klinicznych skóry, niedoboru żelaza Poziom żelaza w niedokrwistości jest niski, żelazo na zewnątrz szpiku kostnego może zniknąć, a krew i ołów w zatruciach ołowiem mogą być różnie diagnozowane.

2. Pacjenci z porogenną porfirią są również uczuleni na światło słoneczne, a ich uszkodzenie skóry jest podobne, ale ta ostatnia jest autosomalna recesywna, a jej wiek początkowy ma więcej niż rok 1. Czerwone krwinki nie zawierają nadmiernej protoporfiryny. Zawiera zbyt dużo porfiryn w moczu, czerwonawo-brązowy czerwonawo-brązowy lub brązowy, pozytywny wynik testu na porfirynę w moczu, skóra często ma nadmierne owłosienie i przebarwienia.

Czy ten artykuł był pomocny?

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.