Zaburzenia limfoproliferacyjne związane z metotreksatem
Wprowadzenie
Wprowadzenie do zaburzeń limfoproliferacyjnych związanych z metotreksatem Choroba limfoproliferacyjna związana z metotreksatem odnosi się do długotrwałego stosowania metotreksatu immunosupresyjnego (MTX) u osób (choroby autoimmunologiczne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczyca i zapalenie skórno-mięśniowe) Proliferacja tkanek limfatycznych lub chłoniak. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,00035% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: chłoniak
Patogen
Przyczyny zaburzeń limfoproliferacyjnych związane z metotreksatem
Przyczyna:
Prawie dwie trzecie pacjentów ma spontaniczną lub częściową remisję po odstawieniu MTX, co sugeruje, że choroba jest ściśle związana z MTX, ale badania epidemiologiczne pokazują, że 85% przypadków występuje u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RA). U pacjentów z RZS leczonych MTX szacowane ryzyko chłoniaka jest 2 do 20 razy wyższe niż w normalnej populacji, więc to, czy sam MTX zwiększa ryzyko zachorowania na chłoniaka, jest nadal kontrowersyjne.
Chociaż EBV komórek nowotworowych jest dodatni w około 50% przypadków, badanie kontrolne wykazało, że dodatni wskaźnik EBV u pacjentów z chłoniakiem związanym z RA nie był wyższy niż u pacjentów bez chłoniaka, co sugeruje, że chłoniak występuje u pacjentów z RA. Immunosupresja nie jest powiązana, dlatego patogeneza tej choroby wymaga dalszych badań.
Zapobieganie
Zapobieganie chorobom limfoproliferacyjnym związanym z metotreksatem
Nie ma skutecznego środka zapobiegającego tej chorobie, a wczesne wykrycie i wczesna diagnoza są kluczem do zapobiegania i leczenia tej choroby.
Powikłanie
Powikłania zaburzeń limfoproliferacyjnych związane z metotreksatem Chłoniaki powikłania
1. Wybuchowa mononukleoza zakaźna związana z wirusowym zespołem hematofagocytarnym (VAHS) stanowi 58%, najczęściej. Stało się to między 5 a 17 rokiem życia. Charakteryzuje się dużą proliferacją komórek T CD8 +, komórkami B zakażonymi EBV i makrofagami oraz naciekaniem w różnych narządach ciała, co powoduje piorunujące zapalenie wątroby i słabą mieloproliferację. Inne dotknięte tkanki mają rozległą martwicę istoty białej śledziony, naciek komórek jednojądrzastych wokół naczyń mózgowych, łagodne jednojądrzaste zapalenie mięśnia sercowego, łagodne śródmiąższowe zapalenie nerek i niedobór tymocytów oraz martwicę komórek śródbłonka. Niewydolność wątroby jest częstą przyczyną śmierci. VAHS występuje u 90% chłopców z FIM i prawie połowy dzieci z XLP. Nacieki komórek tkanek, które są intensywnie pochłaniane przez krwinki czerwone i resztki jądra, są charakterystyczne dla VAHS i większość z nich umiera w ciągu 1 miesiąca po zakażeniu EBV.
2. Nieprawidłowość globuliny gamma stanowi 31%. Ten typ jest częstszy: po zakażeniu EBV często występują różne stopnie niskiej IgG i IgM. Martwica, zwapnienie i utrata mogą wystąpić w tkankach limfatycznych (węzłach chłonnych, istocie białej śledziony, grasicy, szpiku kostnym).
3. Nowotwory limfatyczne stanowią 30%. Chłoniak zawsze występuje poza węzłami chłonnymi, najczęściej atakując jelitową strefę jelita krętego, z mniejszym zaangażowaniem w ośrodkowy układ nerwowy, wątrobę i nerki. Patologia jest zwykle typu Burkitta, kilka to chłoniak Hodgkina; większość ma komórki B, a kilka to komórki T.
4. Niedokrwistość aplastyczna stanowi 3%. U niewielkiej liczby dzieci rozwija się prosta niedokrwistość aplastyczna (całkowita niedokrwistość aplastyczna lub niedokrwistość aplastyczna czerwonych krwinek) po zakażeniu EBV, a ich patogeneza jest słabo znana.
5. Ziarniniak limfatyczny w naczyniach krwionośnych i płucach stanowił 3%. Rozwój zapalenia naczyń chłonnych spowodowanego tętniakiem lub uszkodzeniem dylatacji ścian tętnic. Można go wyrazić jako komórki T płuca i ziarniniak limfatoidalny ośrodkowego układu nerwowego. Proliferacja limfocytów jest przede wszystkim wynikiem aktywacji komórek T CD4 + i może być niezwiązana z infekcją EBV.
Objaw
Objawy zaburzeń limfoproliferacyjnych związane z metotreksatem Częste objawy Podskórny guzkowy uporczywy ból
40% przypadków dotyczy tkanek zewnątrznodalnych, w tym przewodu żołądkowo-jelitowego, skóry, płuc, nerek i tkanek miękkich W każdym typie tkanek wskaźnik zajęcia zewnątrznodalnego jest inny: chłoniak rozlany z komórek B (DLBCL) wynosi 50%, limfa Hodgkina Guz (HL) wynosił 20%, chłoniak grudkowy 40%, chłoniak limfoplazmacytyczny lub atypowy naciek limfoplazmatyczny 100%, a inne objawy kliniczne tego samego typu chłoniaka niezwiązane z MTX były nie do odróżnienia.
Zbadać
Badanie zaburzeń limfoproliferacyjnych związanych z metotreksatem
Morfologia komórek i histopatologia, najczęstszym typem tkanek w zgłaszanych przypadkach jest DLBCL, co stanowi 35%, inne typy tkanek, w tym HL (25%), choroba limfoproliferacyjna podobna do HL LPD (8%), pęcherzyki Chłoniak (10%), BL (4%), chłoniak z obwodowych komórek T (4%), ponadto około 14% przypadków wykazywało małe pleomorficzne małe limfocyty lub naciek limfoplazmatyczny.
W immunologii komórkowej immunofenotypem komórkowym tej choroby jest zasadniczo ten sam rodzaj chłoniaka, co MTX. Komórki nowotworowe LPD podobne do HL to CD20 i CD30, ale CD15, natomiast komórki nowotworowe HL to CD15.
Genetyka komórkowa i molekularna, ten sam rodzaj chłoniaka, który nie jest związany z MTX.
Diagnoza
Diagnoza i identyfikacja chorób limfoproliferacyjnych związanych z metotreksatem
Można zdiagnozować długą historię stosowania metotreksatu z odpowiednimi objawami i badaniem histologicznym.
Głównym punktem identyfikacji jest chłoniak, a głównym punktem identyfikacji jest immunologia komórkowa.
