przewlekła stymulacja elektryczna móżdżku

W 1973 roku Cooper odkrył, że stymulowanie móżdżku znacznie hamowało aktywność mózgu, rdzenia i nerwu rdzeniowego. Może także hamować eksperymentalną przewlekłą epilepsję i działania indukowane przez korę mózgową. Fizjologia kliniczna potwierdziła również, że stymulacja móżdżku może hamować odruchy H, V1, V2 w rdzeniu kręgowym (odruch H jest pojedynczym odruchem synaptycznym rdzenia kręgowego, odruch V1, V2 jest odruchem wielosynaptycznym rdzenia kręgowego), jednocześnie hamując wywołane reakcje wzgórzowe i korowe. Dlatego pierwsze skuteczne leczenie padaczki przewlekłą elektryczną stymulacją móżdżku zakończyło się powodzeniem. Większość uczonych uważa, że ​​jego mechanizm działania polega na tym, że móżdżek jest stymulowany i działa poprzez aktywację sieci pnia mózgu i zahamowanie wzgórza. Cooper sam uważa, że ​​stymulacja móżdżku to blokujący nerw nerwowy. Obecnie istnieją dwa główne typy urządzeń do stymulacji móżdżku: jeden to stymulator sprzężony z częstotliwością radiową. Składa się z części implantacyjnej (elektrody, drutu i odbiornika) oraz urządzenia pozaustrojowego (nadajnik i antena). Takich jak zagraniczny stymulator móżdżku Medtronic1743 i opracowany w kraju domowy stymulator móżdżku J-63. Drugi to stymulator móżdżku, który można całkowicie wszczepić w ciało, taki jak Neurolith Model 601, który jest w pełni wszczepionym nadajnikiem impulsów z baterii litowej. Kompleksowa literatura Davisa 87 przypadków, skuteczny wskaźnik kontroli padaczki wynosi 70%. Cooper (1978) zgłosił 32 przypadki ze średnim okresem obserwacji wynoszącym 32,4 miesiąca, a 56% przypadków miało zmniejszenie napadów o 50%. W Chinach odnotowano 12 przypadków zastosowania badań, po 7–29 miesiącach obserwacji 2 przypadki nie zostały wykorzystane, a napady padaczkowe znacznie się zmniejszyły (3 razy w ciągu 1 roku). Sześciu pacjentów nadal przyjmowało lek, a napady padaczkowe znacznie się zmniejszyły lub nie. 2 przypadki napadów zmniejszyły się o> 50% (leki), 2 przypadki były nieskuteczne (1 przypadek złamania drutu, drugi przypadek stymulacji nie jest regularny, wyrzucenie stymulatora jest nieprawidłowe). Jednak niektóre raporty były nieważne, na przykład Van Buren i Wright poinformowali, że 5 przypadków i 12 przypadków uznano za nieważne w badaniach z podwójnie ślepą próbą, ale większość ludzi uważa, że ​​jest to skuteczne. Jak uważa Rossi: wsparcie 1 eksperymentu na zwierzętach. 2 obiektywnie zmniejszyć częstotliwość i dotkliwość napadów. 3 metody leczenia zostały znormalizowane. 4 operacja jest mniej niebezpieczna, mniej powikłań, warto ją zastosować. Leczenie chorób: padaczka oporna na leczenie Wskazanie U pacjentów z nieuleczalną padaczką EEG ma nieprawidłowe fale padaczkowe, a pacjenci z wynikiem IQ (IQ) 70 lub wyższym mogą wybrać przewlekłą stymulację elektryczną móżdżku. Przeciwwskazania Osoby ze zmianami w mózgu są zakazane. Dzieci i osoby z zaburzeniami psychicznymi, które nie są w stanie współpracować, są względnie przeciwwskazane. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Częstotliwość i nasilenie napadów drgawkowych należy szczegółowo ocenić przed zabiegiem chirurgicznym, a członków rodziny pacjentów należy nauczyć, jak obserwować i rejestrować epizody. 2. Wykonaj testy neuropsychologiczne, takie jak WAIS (skala inteligencji dorosłych Wechslera) i testy WMS (skala pamięci Wechslera). Badania neurofizjologiczne, takie jak odruchy H, V1, V2, somatosensoryczne potencjały wywołane (SSEP) i wizualne potencjały wywołane (VEP), należy również wykonać w celu obserwacji pooperacyjnej. 3. Naucz pacjenta, jak zastosować stymulator. Zabieg chirurgiczny Pod podejściem potylicznym wykonuje się proste nacięcie pośrodku, odsłonięcie łusek potylicznych. Jeden z otworów kostnych wierci się pod krętarzem, a okno kostne jest nieco powiększone. Koaguluj pod bezpośrednim widzeniem i odetnij mostek między móżdżkiem a móżdżkiem. Dwie elektrody umieszczono na móżdżku po obu stronach linii środkowej, a przewody elektrod zamocowano na oponie twardej. Ściśle zszyj oponę twardą i, jeśli to konieczne, użyj bloku mięśni, aby zapobiec wyciekaniu płynu mózgowo-rdzeniowego. Przewód elektrody jest wprowadzany do tkanki podskórnej prawej dolnej ściany obojczyka przez tunel podskórny, a odbiornik jest zakopywany w tkance podskórnej w celu połączenia odprowadzenia z odbiornikiem. I uszczelniony silikonową rurką, całkowicie zatrzymaj krwawienie, nie pozwól drenażowi, zszyj nacięcie. Po operacji należy wykonać EEG, aby potwierdzić, że prąd stymulacji jest płynny, a system stymulacji nienaruszony, w przeciwnym razie należy go ponownie wyregulować. Komplikacja 1. Krwiak śródczaszkowy. 2. Wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego lub wysięk wokół drutu i odbiornika. 3. Zakażenie rany. 4. Niektórzy pacjenci odczuwają bóle głowy podczas stymulacji Być może elektrody są umieszczone zbyt daleko poza półkulą móżdżku.