Miejscowe wycięcie i elektrokoagulacja guza pęcherza moczowego

Guzy pęcherza są najczęstszymi nowotworami w męskim układzie rozrodczym moczu, które stanowią ponad 60%, a większość z nich to guzy nabłonkowe, które stanowią ponad 95%. Guzy komórek przejściowych są najczęstsze w nowotworach nabłonka pęcherza, stanowiąc ponad 80%, rakach płaskonabłonkowych stanowiących 3% do 6,7%, a gruczolakorakach stanowiących 0,5% do 2,6%. Większość guzów komórek przejściowych w pęcherzu jest łagodnym brodawczakiem, ale są one podatne na nawrót i mogą być rakowe. Rak pęcherza przejściowego jest klasyfikowany do stopnia 4 (G1 do G4) zgodnie ze stopniem zróżnicowania i jest podzielony na cztery etapy zgodnie z głębokością infiltracji. Faza T1 (etap A) jest ograniczona do błony śluzowej (Ta) i podśluzówki. Faza T2 (faza B) to inwazja guza warstwy mięśniowej, w której inwazja warstwy powierzchniowej wynosi B1, a inwazja warstwy mięśni głębokich to B2. Stadium T3 (stadium C) jest guzem atakującym całą warstwę ściany pęcherza. W stadium T4 (stadium D) guz przerzutował, jedynie przerzuty do otaczających narządów lub węzłów chłonnych miednicy to D1, a te z odległymi przerzutami to D2. Rak pęcherza przejściowego jest głównie powierzchownym rakiem brodawkowatym (Ta ~ T1 i G1 ~ G2), stanowiącym około 80%, z czego 18% do 33% można przeniknąć do warstwy mięśniowej. Głównymi objawami guzów pęcherza są nieregularne, bezbolesne, obfite krwiomocz, krwiomocz schyłkowy oraz niektóre podrażnienia pęcherza, takie jak częste oddawanie moczu, nagląca potrzeba i bolesne oddawanie moczu. Cystoskopia i biopsja są najczęstszymi, ważnymi i niezawodnymi metodami diagnostycznymi. Może nie tylko diagnozować guzy pęcherza, ale także określać jego patologiczny typ tkanki i klasyfikację. Rozpoznanie guza pęcherza można wstępnie i z grubsza oszacować na podstawie diagnozy oburęcznej. USG w trybie B może wykryć guzy pęcherza o średnicy 1 cm lub większej. USG w trybie B w jamie pęcherza może wskazywać na głębokość inwazji guza. Cytologia moczu i cytometria przepływowa są pomocne w diagnozowaniu i ocenie rokowań guzów pęcherza moczowego. Oprócz diagnozy zmian zajmujących pęcherz, tomografia komputerowa może wskazać zakres inwazji guza oraz obecność lub brak przerzutów do węzłów chłonnych miednicy. Istnieje wiele metod leczenia guzów pęcherza, ale nadal są one oparte na leczeniu chirurgicznym w połączeniu z radioterapią, chemioterapią, immunoterapią i leczeniem laserowym. Główną podstawą wyboru planu leczenia jest: 1 stopień guza; 2 stopień guza; 3 typ patologiczny guza; 4 lokalizacja, rozmiar, liczba i morfologia guza; 5 oznaczenie ploidii DNA komórki raka pęcherza; 6 wiek i ciało pacjenta Stan zdrowia. Oszacowanie stopnia zaawansowania i oceny stopnia zaawansowania raka pęcherza moczowego przed leczeniem opiera się głównie na morfologii i podstawowym stanie raka zaobserwowanym podczas cystoskopii, biopsji, konsultacji oburęcznej, ultrasonografii wewnątrzbrzusznej B, cytometrii przepływowej i tomografii komputerowej. Leczenie chorób: guzy pęcherza moczowego Wskazanie 1. Powierzchowne guzy pęcherza moczowego o średnicy> 3 cm. 2. Powierzchowne guzy pęcherza, do których nie można dotrzeć poprzez przezcewkową resekcję i których nie można oświetlić włóknami laserowymi. 3. Liczne brodawkowate powierzchowne nowotwory pęcherza, które są trudne do zliczenia. 4. Duża ilość krwawień w zaawansowanym raku pęcherza moczowego nie może być kontrolowana za pomocą różnych niechirurgicznych środków hemostazy. Przeciwwskazania Inwazyjny rak pęcherza powyżej T2 nie nadaje się do miejscowej resekcji i elektrokoagulacji. Przygotowanie przedoperacyjne Umieść cewnik rano podczas operacji, wypuść mocz i wstrzyknij leki przeciwnowotworowe, na przykład 100 ml wody destylowanej zawierającej od 10 mg do 20 mg mitomycyny C, zaciśnij cewnik i zamocuj go, aby zapobiec wypadnięciu. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcia zwykle wykorzystują nacięcie linii środkowej w dolnej części brzucha. 2. Wystawienie pęcherza na otwarcie skóry, przecięcie tkanki podskórnej nożem elektrycznym i koagulacja w celu zatrzymania krwi, a następnie ochrona skóry ręcznikiem z gazy. Pocięto przednią osłonkę odbytnicy i izolowano mięśnie brzucha i stożka prostego. Poprzeczna poprzeczna powięź poprzeczna pęcherza. Z cewnika wstrzyknięto 300 ml soli fizjologicznej w celu wypełnienia pęcherza w celu ułatwienia ekspozycji. Podnieś otrzewną i całkowicie odsłoń pęcherz. 3. Badanie pęcherza najpierw zszywa naczynia krwionośne przed pęcherzem. Dwie igły przyszyto do ściany pęcherza po obu stronach przygotowania do nacięcia jedwabną nicią nr 1 do przyczepności. Lub użyj dwóch zacisków do tkanek, aby zacisnąć ściankę pęcherza i podnieść ją. Najpierw użyj pustej igły do ​​nakłucia pęcherza, na przykład wypompowując płyn, który okazuje się pęcherzem. Liquid Ciecz w pęcherzu jest uwalniana przez cewnik, dzięki czemu pęcherz jest pusty, więc po przecięciu pęcherza ciecz wypływa, aby zanieczyścić ranę, a następnie ścianka pęcherza jest cięta wzdłużnie. Za pomocą aspiratora zaabsorbuj płyn pozostały w pęcherzu. Badanie nacięcia pęcherza w razie potrzeby. Ścianę pęcherza cofnięto za pomocą haka pęcherza, aby zidentyfikować lokalizację, rozmiar, liczbę i podstawę guza. Za pomocą pincety delikatnie podnieś szypułkę guza. Jeśli możesz ją poluzować, guz nie przedostał się do warstwy mięśniowej. Obserwować odległość między dwoma otworami moczowodu a guzem. Jeśli odległość jest niewielka, cewnik moczowodu należy wprowadzić przez otwór moczowodu jako marker do resekcji guza, aby uniknąć uszkodzenia otworu moczowodu. 4. Guz wycina się kleszczami, aby podnieść szypułkę guza, lub guz mocuje się miarką guza o odpowiednim rozmiarze, aby odsłonić szypułkę guza. Następnie lek przeciwnowotworowy, taki jak mitomycyna C, wstrzykuje się do podśluzówki podstawy guza pustą igłą, aby spowodować wybrzuszenie błony śluzowej. Guz wycięto i wycięto z normalnej błony śluzowej w odległości 1 cm od szyjki guza. Punkt krwawienia jest leczony za pomocą elektrokoagulacji, aby zatrzymać krwawienie. W razie potrzeby krew można zszyć za pomocą nici wchłanialnej 3-0, a podstawa guza jest całkowicie koagulowana. Krawędzie błony śluzowej zszywano za pomocą nici wchłanialnej 3-0. Małe guzy mogą być elektrokouterizowane bezpośrednio za pomocą elektrod. 5. Po dopęcherzowym wkropleniu guza i całkowitej hemostazie do pęcherza podano infuzję 1 mg% do 2 mg% roztworu iperytu azotowego lub wody destylowanej 200 ml i moczono przez 5 minut, aby zabić komórki rakowe w pęcherzu. Po umyciu dokładnie opłucz ranę wodą destylowaną. Pole chirurgiczne jest następnie płukane solą fizjologiczną. Operator myje ręce, czyści narzędzia i zastępuje szmatkę, aby usunąć zrzucane komórki rakowe, aby zapobiec sadzeniu i przerzutom. 6. Stomia pęcherza Aby zapobiec wtórnemu krwawieniu z pęcherza po operacji i niedrożności skrzepu światła cewki moczowej, lepiej jest wybrać stomię pęcherza niż cewnik zamieszkujący cewkę moczową. Cewnik pleciony F26-F28 został umieszczony na górnym końcu nacięcia pęcherza. Nacięcie pęcherza wykonano jako pełną lub warstwową warstwę mięśniową ze szwem ciągłym lub przerywanym przy użyciu linii wchłanialnej 2-0. Warstwę sarkoplazmatyczną traktuje się następnie jako nieciągły szew zatokowy. 7. Umieść drenaż solą izotoniczną dokładnie opłucz ranę i zaabsorbuj ją, a następnie umieść gumowy drenaż w tylnej przestrzeni łonowej, aby zapobiec krwawieniu lub gromadzeniu się płynu irygacyjnego w celu spowodowania infekcji. Nacięcie ściany brzucha zszywano warstwa po warstwie. Zamocuj rurkę stomijną pęcherza za pomocą szwu skóry, aby zapobiec wypadnięciu. Komplikacja Głównym powikłaniem po resekcji guza pęcherza jest masywny krwotok z pęcherza. Przyczyną jest głównie wtórny krwotok spowodowany infekcją po odcięciu guza. W celu wzmocnienia antybiotyków stosuje się środki zapobiegawcze w ciągu 2 tygodni po zabiegu. Po wystąpieniu krwawienia łagodny pęcherz może nadal płukać, zapobiegając tworzeniu się skrzepów krwi i blokując cewnik. Kiedy jest więcej zakrzepów krwi i nie można ich wypłukać, możesz użyć elektrycznego lustra tnącego, aby umyć i wyssać skrzepy krwi. Jeśli jest punkt krwawienia, użyj elektrokoagulacji, aby zatrzymać krwawienie. W przypadku większej liczby krwawień należy podać transfuzję krwi. Jeśli skrzep jest wypełniony pęcherzem i nie można go odessać, operację należy wykonać ponownie, pęcherz należy rozciąć, usunąć skrzep krwi i zatrzymać krew.